چکیده: هدف از تحقیق تعیین ارتباط بین مشارکت ورزشی با هویت ورزشی و سرمایه اجتماعی دوچرخه سواران شهر مشهد بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۹ نفر محاسبه و نمونه‌گیری به روش تصادفی خوشه‌ای انجام شد. جامعه آماری و نمونه تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی به روش همبستگی بود. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه های جامع فعالیت جسمانی(قاسمی و همکاران، ۱۳۹۱) ، هویت ورزشی برور(۱۹۹۳)، سرمایه اجتماعی گایینی(۱۳۹۱) بود. روایی صوری و محتوایی آنها توسط گروهی از متخصصین حوزه علوم اجتماعی و مدیریت ورزشی بررسی وتأیید شد. برای محاسبه پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که این مقدار برای سرمایه‌اجتماعی ۰/۸۰۵ و برای مشارکت ورزشی ۰/۷۴۶ و هویت ورزشی ۰/۷۹۸ بود. به منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌های تحقیق ‌از آمارتوصیفی(میانگین، فراوانی، درصد، انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون حد مرکزی، همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تاییدی و آزمون سوبل) استفاده گردید. علاوه بر این نتایج معادلات ساختاری نشان داد مولفه مشارکت ورزشی با ضریب ۰/۲۸ و هویت ورزشی با ضریب ۰/۱۲ بر مولفه سرمایه اجتماعی از دیدگاه گروه پاسخ دهنده اثرگذارند و مولفه مشارکت ورزشی با ضریب ۰/۸۹ بر مولفه سرمایه اجتماعی اثرگذار است. همچنین نتایج آزمون سوبل نشان داد مشارکت ورزشی به واسطه هویت ورزشی بر سرمایه اجتماعی دوچرخه سواران شهر مشهد تأثیر معناداری ندارد. با توجه به نتایج بدست آمده به عنوان نتیجه گیری نهایی می‌توان گفت که تلاش برای افزایش مشارکت ورزشی دوچرخه سواران شهر مشهد می‌تواند استراتژی ارزشمندی برای گسترش هویت ورزشی و سرمایه اجتماعی را به دنبال داشته باشد.