چکیده: اسیدهای چرب ω-3 (امگا3) که برای سلامتی بسیار مفید شناخته شده اند بسیار حساس به اکسیداسیون هستند که سبب تشکیل هیدروپراکسیدهای سمی، بوی بد و کوتاهی دوره نگهداری می شوند. در ضمن، تشکیل رادیکالهای آزاد فعال (واکنش پذیر) در طول فرایند اکسایش افزایش ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را به دنبال دارد. درون پوشانی اسیدهای چرب ω-3 (امگا3) با روش حامل های لیپیدی نانوساختار (NLC)، یک روش قابل توجه برای بهبود پایداری اکسیداتیو در طول دوره نگه داری و در نتیجه بهبود ویژگی رهایش کنترل شده ی آن در هنگام تجزیه می باشد. روش دیگر استفاده از آنتی اکسیدان ها برای پایداری اکسیداتیو می باشد. ویتامین E مهم ترین آنتی اکسیدان طبیعی بدن بوده و سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و از بیماری های عروق کرونری قلب جلوگیری می نماید. در این پژوهش NLC های حامل اسیدهای چرب ω-3 و ω-3 همراه با آلفا توکوفرول با استفاده از دو روش فراصوت و هموژنیزاسیون گرم تولید و فرمولاسیون بهینه با هدف رسیدن اندازه ذرات به حدود 100 نانومتر با تغییر نوع فازهای لیپیدی و روغنی (جامد و مایع) و نوع و غلظت سورفکتانت مشخص گردید. آزمون های تعیین اندازه ذرات (DLS)، کارایی درون پوشانی و پایداری درون پوشانی نانو حامل ها جهت تعیین خواص کاربردی نمونه ها انجام گرفت. فرمولاسیون بهینه با کمترین اندازه ذرات (nm 101 با توزیع اندازه 0.17) بود. نتایج نشان داد که نوع و غلظت لیپید جامد و سورفکتانت، زمان و قدرت فراصوت مورد استفاده اثر قابل توجهی در اندازه ذرات NLC داشت. همچنین پایداری اکسیداتیو اسیدهای چرب ω-3 در 3 حالت امولسیون، درون پوشانی شده و درون پوشانی شده همراه با آلفا توکوفرول (100ppm) با اندازه گیری عدد پراکسید (PV) و تست تیوباربیتوریک اسید (TBA) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که ω-3 درون پوشانی شده همراه با آلفا توکوفرول از پایداری اکسیداتیو بیشتری نسبت به نوع درون پوشانی شده و امولسیون شده برخوردار است.