چکیده: نیتروژن در بین عناصر غذایی بر کمیت و کیفیت محصول چغندرقند بیشترین تاثیر را دارد. مصرف بی رویه این عنصر می تواند یکی از عوامل مهم ایجاد آلودگی های زیست محیطی و به ویژه منابع آب زیرزمینی باشد. علفهای هرز نیز جزء موانع اصلی دستیابی به عملکرد مطلوب محصولات زراعی هستند. به منظور بررسی اثر نوع کود نیتروژن و نحوه مصرف کود و همچنین ارزیابی روشهای مدیریت علفهای هرز در زراعت چغندرقند آزمایش مزرعه ای در سال 1385 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به اجرا در آمد. آزمایش بصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 18 تیمار و 3 تکرار انجام شد. هر کرت شامل 4 ردیف کاشت به فاصله 55 سانتی متر و 10 متر طول بود. این آزمایش دارای سه عامل نوع کود نیتروژن، نحوه مصرف کود و مدیریت علفهای هرز بود. کود نیتروژن در سه سطح(اوره، نیترات آمونیوم و سولفات آمونیوم)، نحوه مصرف کود در سه سطح( کود هم زمان با تنک + یک ماه بعد، کود هم زمان با تنک + یک ماه بعد و کود هم زمان با تنک + یک ماه بعد) و نحوه مدیریت علفهای هرز در دو سطح(کنترل کامل علفهای هرز و کولتیواتور بین ردیفی) اعمال شد. میزان مصرف کودها طبق آزمون خاک و بر اساس میزان نیتروژن خالص موجود در هر کود و نیتروژن مورد نیاز گیاه به میزان 166 کیلوگرم در هکتار در نظرگرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری داده ها بر صفات کمی و کیفی چغندرقند نشان داد که نوع کود نیتروژن تاثیر معنی داری بر عملکرد ریشه، عملکرد قند، عملکرد شکر سفید، درصد قند، درصد قندخالص و میزان ناخالصیهای ریشه اعم از سدیم، پتاسیم و آمینونیتروژن نداشت. تاثیر نحوه مصرف کود بر عملکرد ریشه، عملکرد شکر و عملکرد شکر سفید معنی دار بود به طوری که بیشترین میزان هر یک از این صفات با مصرف کود هم زمان با تنک + باقیمانده کود یک ماه بعد حاصل گردید. ولی تاثیر نحوه مصرف کود بر درصد قند، درصد قند خالص و میزان ناخالصیهای ریشه معنی دار نبود. نحوه مدیریت علفهای هرز بر صفات کمی چغندرقند از قبیل عملکرد ریشه و عملکرد قند تاثیر معنی داری داشت. و از این لحاظ بیشترین عملکرد ریشه، عملکرد شکر و عملکرد شکر سفید در روش کنترل کامل حاصل گردید.