چکیده: ناحیۀ تلمادره واقع در خاور شهرستان کیاسر، بخشی از حاشیۀ جنوبی البرز خاوری می باشد. مطالعات چینه نگاری در این منطقه وجود واحدهای سنگی پالئوزوئیک، مزوزوئیک و سنوزوئیک با روند ساختاری شمال خاوری- جنوب باختری را تأیید می نماید. چین های ناحیۀ مورد مطالعه، بر اساس تقسیم بندی فلوتی (Fleuty, 1964) بر مبنای زاویۀ بین یالی، به طور عمده در ردۀ باز (Open) و به تعداد محدودتری در ردۀ ملایم (Gentle) و تنگ (Tight) قرار دارند. بر اساس شیب سطح محوری و میل لولا نیز جایگاه چین های این ناحیه در ردۀ ایستاده با لولای افقی (Upright- Horizontal)، پرشیب با میل ملایم (Steeply inclined- Gently plunging) و خوابیده (Recumbent) قرار می‎گیرند و به تعداد محدودتری در دیگر رده ها قرار دارند. گسل هایی با راستای شمال خاوری- جنوب‎باختری همچون گسل بادله، اروست، لنگر، اگره و کوات، دارای سازوکار معکوس چپ بر می‎باشند. این آرایش هندسی و الگوی حرکتی آنها با الگوی دگرشکلی ترافشارشی چپ گرد ناحیه ای انطباق دارد. فعالیت های نو زمین ساختی با نشانه هایی همچون پرتگاه های گسلی، جابجایی آبراهه ها، چشمۀ تراورتن ساز، تغییر سیستم فرسایشی رودخانه ها و همچنین دگرریختی سازندهای جوان و نهشته های کواترنری قابل مشاهده است. بررسی هیدروژئوشیمیایی چشمۀ تراروتنی باداب سورت، نشان دهندۀ مخزن آهک دولومیتی (سازند خوش ییلاق) برای این چشمه است. همچنین فعالیت گسل بادله باعث شده است که چشمۀ باداب سورت نهشته های خود را بر روی سازند شمشک بر جای گذارد.