چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر فعالیت شرکت های دانش بنیان نوپا بر بیکاری در استان های منتخب ایران، با استفاده از مدل پانل دیتا طی دوره زمانی 1397-1393 است. به منظور تخمین مدل از نرم افزار Eviews9 و استاتا استفاده گردیده است. نتایج حاصل از این پژوهش، رابطه مثبت و معنادار بین نسبت تعداد شرکت‌های دانش بنیان نوپا به جمعیت و جمعیت بیکار وجود دارد. رابطه منفی و معنادار بین فروش شرکت های دانش بنیان و شاخص قیمت مصرف کننده با بیکاری را نشان می دهد و متغیر تولید با بیکاری رابطه معناداری ندارد. با توجه به نتایج، فرضیه پژوهش رد می شود ولی با افزایش فروش شرکت های دانش بنیان، جمعیت بیکار کاهش می یابد. رابطه منفی شاخص قیمت مصرف کننده با بیکاری تایید رابطه منحنی فیلیپس است. رابطه مثبت و بی معنی تولید با بیکاری در این پژوهش، رد قانون اوکان است. لذا اتخاذ تدابیر لازم از سوی سیاست گذاران و برنامه-ریزان حوزه علم و فناوری برای حمایت از افزایش فروش شرکت های دانش بنیان ضرورت دارد سیاست هایی از جمله مشوق هایی سرمایه گذاری، تسهیلات کم بهره، معافیت های گمرکی و مالیاتی انجام شود.