چکیده: هر سازمانی در ابتدا باید تشخیص دهد که چه دانشی و چگونه بایستی توسعه داده شده و مدیریت شود. برای سازمانهایی که درصدد برنامه ریزی برای پیاده سازی سامانه ها و ابزارهای مدیریت دانش در سازمان خود هستند، تعیین استراتژی دانش از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است. این پژوهش با پیروی از یک چهارچوب منظم به شناسایی و اولویت بندی عوامل استراتژی دانش و تاثیر آن بر استراتژی های سازمان پرداخته است. محقق درصدد است با کشف و تشخیص عوامل استراتژی دانش، نحوه عملکرد سازمانها را بر مبنای هر کدام از این عوامل تشریح کند و نحوه تاثیرگذاری این عوامل را بر استراتژی اصلی سازمان مورد بررسی قرار دهد. در این راستا پرسشنامه های ارزیابی استراتژی سازمان و استراتژی دانش در میان مدیران، معاونین و کارشناسانی که به طور مستقیم در فرآیند برنامه ریزی استراتژیک شرکت خود دخیل بودند و در تصمیم گیری های راهبردی و هدفگذاری های بلندمدت صاحب نظر هستند، توزیع و تکمیل شد. پس از آن به منظور تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌های تحقیق از روش حداقل مربعات جزئی (PLSR ) و با استفاده از تحلیل عاملی به شناسایی و بررسی میزان اثرگذاری عوامل استراتژی دانش بر استراتژی سازمان پرداخته شد. با توجه به نتایج بدست آمده، فرضیه اصلی پژوهش تایید شد، بدین معنی که استراتژی دانش بر استراتژی سازمان تاثیر مستقیم و معناداری دارد. همچنین با توجه به نتایج آماری، فرضیه فرعی اول تایید نشد، به عبارتی پاسخ دهندگان معتقدند که نحوه انباشت دانش تاثیری بر استراتژی سازمان ندارد. فرضیه فرعی دوم تایید شد، یعنی نحوه تامین دانش تاثیر مثبت و معناداری بر استراتژی سازمان دارد. فرضیه فرعی سوم که عبارت‌است از اینکه منبع تامین دانش بر استراتژی سازمان تاثیر مستقیم، مثبت و معناداری دارد، تایید شد. همچنین فرضیه فرعی چهارم نیز تایید شد یعنی می‌توان گفت که پایه دانش تاثیر مثبت و معناداری بر استراتژی سازمان دارد. در انتها نیز از آزمون فریدمن برای اولویت بندی (رتبه‌بندی) عوامل استراتژی دانش، توسط پاسخ دهندگان استفاده ‌شد. که نشان می دهد پایه دانش، بالاترین اولویت را در تاثیرگذاری بر روی استراتژی سازمان دارد.