چکیده: در این پژوهش مساله اساسی تحقیق عبارت است از اینکه،آیا اثربخشی اساتید دکترا و مربی بر مبنای نظرات دانشجویان به عنوان استفاده کنندگان اصلی خدمات آموزشی و پژوهشی، از نظر شاخص هایی همچون تسلط بر مطالب نظری و عملی، کفایت و روزآمد بودن منابع درسی، ارزیابی ومیزان دسترسی به استاد و ... با یکدیگر تفاوت معنی داری دارند؟یا خیر. نتیجه اینکه از جهت ‎۱۲شاخص،اساتید دکترا نسبت به مربی برتری دارند از نظر ‎۳شاخص امتیازات برابر است و فقط از جهت شاخص میزان دسترسی به استاد، اساتید مربی نسبت به دکترا برتری دارند.تنها آسیب شناسی شده از حذف مربی، دسترسی کمتر به اساتید دکترا است.