چکیده: عدم توجه به آینده در سیاست‌های خُرد و کلان گردشگری کشور و اصرار بر الگوی «برنامه‌ریزی بر اساس وضع موجود» باعث شده است تا سیاست‌هایی بسیار شکننده برای مدیریت مقاصد گردشگری ورزشی اتخاذ شود. این سیاست‌ها موجب دور شدن هر چه بیشتر مقاصد گردشگری ورزشی از پایداری می‌گردد. لذا هدف این مطالعه تحلیل آینده مقاصد گردشگری پایدار ورزشی بر اساس شناسایی عوامل و پیشران‌های منتهی به سناریوهای محتمل و ممکن تا افق زمانی 1410 می‌باشد که از طریق یک مطالعه موردی در استان اصفهان انجام‌شده است. گردآوری داده‌ها با استفاده از روش اسنادی و پیمایشی انجام شد که روش پیمایشی شامل مصاحبه با خبرگان دانشگاهی و توزیع پرسشنامه‌های کمّی وزن دهی بین مدیران و کارشناسان استانی بود. جامعه آماری تحقیق شامل 14 نفر از خبرگان دانشگاهی صاحب‌نظر در حوزه گردشگری، مدیریت ورزشی و آینده‌پژوهی و همچنین 180 نفر از مدیران و کارشناسان ورزشی و گردشگری در استان اصفهان بود که با استفاده از نمونه‌گیری قضاوتی انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها از دو بخش کیفی و کیفی استفاده گردید. در بخش کیفی از تکنیک‌های کدگذاری برای خلاصه‌سازی و دسته‌بندی محتوا با روش کدگذاری باز و کدگذاری محوری،ابتدا مقولات فرعی و سپس مقولات اصلی از مصاحبه‌ها استخراج گردید. نتایج مصاحبه‌ها، درمجموع نشان‌دهنده 44 مقوله در 6 حوزه‌ی اجتماعی، اقتصادی، محیط زیستی ، سیاسی-نهادی، فناوری، زیرساختی به‌عنوان موانع گردشگری ورزشی استان اصفهان بود؛ و در بخش کمی با استفاده از روش‌های تحلیل عاملی، تحلیل رگرسیون، تحلیل اثرات متقاطع و سناریو نگاری انجام گردید. نتایج نشان داد که سیستم گردشگری ورزشی استان اصفهان یک سیستم ناپایدار می‌باشد که در آینده به تغییرات آنی ناشی از متغیرهای دارای عدم قطعیت بالا وابسته خواهد شد. بر اساس شناسایی چهار عدم قطعیت بحرانی و پنج عامل از پیش معیّن، درمجموع 16 سناریو ایجاد شد که با حذف سناریوهای ناسازگار و مشابه درنهایت، 5 سناریو با نام های پایدار و طلایی، خواب زمستانه، اصلاح و گذار ، جیب خالی-برنامه ی عالی ، به‌سوی تغییر برای توسعه‌ی گردشگری پایدار حاصل شد که در این راستا 60 راهبرد در 8 حوزه تخصصی برای آنان ارائه گردید. نتیجه نهایی به‌دست‌آمده از پژوهش حاضر این بود که فقدان سیاست‌گذاری واحد و منسجم با قابلیت به‌روزرسانی مداوم و پویا در سطح ملی برای مقاصد گردشگری وزرشی، منجر به آسیب‌پذیر شدن این مقاصد در استان اصفهان شده است. لذا مهم‌ترین راهبردها و اقدامات برنامه‌ریزانه آینده، بایستی حول محور سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در سطح استانی متمرکز شود. این کار از طریق الگوهای آینده‌نگاری منطقه‌ای در سطح استان اصفهان قابل‌اجرا می‌باشد.