چکیده: منابع آب همواره در طول تاریخ کانون شکل گیری تمدن‌ها بوده و جوامع بشری ابتدابه‌ساکن حول محور این منابع ایجادشده‌اند. لذا صیانت از منابع آبی برای نسل‌های آینده و بهره برداری اصولی و صحیح از آن‌ها، اهمیت بسیاری در پایداری و توسعه تمدن‌ها و کشورها دارد، تا جایی که اغلب صاحب‌نظران، جنگ‌های قرن 21 را جنگ بر سر منابع آب شیرین و سالم می دانند. امروزه و با افزایش چشمگیر عدم‌قطعیت های محیطی، روش‌های سنتی برنامه ریزی کارآیی خود را از دست داده اند. برنامه ریزی سناریو یکی از ابزارهای آینده نگاری است که به منظور مواجهه با عدم قطعیت ها در برنامه ریزی و در دوران جنگ سرد، ایجادشده و توسعه یافته-است. در این روش، برخلاف روش‌های سنتی برنامه ریزی، آینده امتداد روندهای گذشته در نظر گرفته نمی-شود بلکه نیروهای عمدۀ محیطی هستند که وضعیت آیندۀ یک سیستم را نشان می دهند و این نیروها نیز باید از عدم قطعیت بالایی برخوردار باشند تا بتوان آن‌ها را موضوع فرآیند برنامه ریزی سناریو دانست. در این پایان نامه سعی شده است تا با استفاده از فرآیند برنامه ریزی سناریو، مبتنی بر نظرات کارشناسان حوزه آب و مدیریت استراتژیک، پیشرانه‌های عمدۀ شکل دهنده به وضعیت آیندۀ منابع آب در استان گلستان، شناسایی شده و ضمن تعیین پیشرانه های بحرانی و کلیدی، سناریوهای مطلوب، میانه و نامطلوب در وضعیت آتی منابع آبیِ این منطقه تدوین گردیده و در انتها نیز راهبردها و راهکارهایی جهت مدیریت پایدار منابع آب ارائه شود.