چکیده: برنامه‌ریزی تولید یکی از مهمترین مراحل استخراج معدن است که نه تنها وسیله‌ای برای سرمایه‌گذاران برای فهم جریان نقدینگی مورد انتظار پروژه است، بلکه تصمیمات استراتژیک حاصل از حل مساله برنامه‌ریزی تولید معدن روباز در عمر پروژه نیز نتیجه‌بخش خواهد بود. روشهای قطعی برنامه‌ریزی تولید معدن، پارامترهای ورودی که مهمترین آن‌ها عیار و قیمت هستند را قطعی در نظر می‌گیرند. این در حالی است که عدم توجه به عدم قطعیت موجود، نتایج نامطلوبی را در دستیابی به برنامه‌ای صحیح و بهینه در پی خواهد داشت. در این رساله رویکرد جدیدی برای برنامه‌ریزی تولید معدن در شرایط عدم قطعیت عیار و قیمت، بر اساس تئوری تصمیم‌گیری مبتنی بر شکاف اطلاعاتی که یکی از روش‌های توانمند در توصیف عدم قطعیت است ارائه شده است. پیش‌بینی قیمت و تخمین‌های عیاری در پروژه‌های معدنی همواره با عدم قطعیت همراه بوده و خواهد بود. برای دقیق‌تر شدن پیش‌بینی قیمت و تخمین‌های عیاری حجم زیادی از اطلاعات مورد نیاز است. تامین این حجم اطلاعات نیازمند صرف زمان و هزینه زیادی بوده و در اکثر پروژه‌های معدنی امکان آن وجود ندارد. تئوری تصمیم‌گیری مبتنی بر شکاف اطلاعاتی بر این موضوع تاکید دارد که تصمیمات تحت شرایط سخت عدم قطعیت، نباید به اطلاعات اضافی نسبت به اطلاعات قابل دسترس برای تصمیم گیرنده نیاز داشته باشد. در واقع این روش به برنامه‌ریزان کمک می‌کند که بتوانند با اطلاعات کم تصمیم‌های مناسبی بگیرند. در رویکرد ارائه شده در این رساله، بر اساس تئوری تصمیم‌گیری مبتنی بر شکاف اطلاعاتی برای هر یک از پارامترهای غیر قطعی عیار و قیمت، یک شعاع عدم قطعیت تعریف شده و با هدف تامین حداقل الزامات فنی و اقتصادی پروژه، حداکثر شعاع عدم قطعیت‌های مذکور شناسایی و بر اساس آن برنامه‌ریزی تولید انجام می‌شود. با استفاده از اطلاعات یک معدن روباز سنگ آهن، نتایج استفاده از رویکرد ارائه شده مورد بررسی و اعتبارسنجی قرار گرفت. برای مدل‌سازی عدم قطعیت قیمت، روش درخت دو جمله‌ای و برای مدل‌سازی عدم قطعیت عیار، روش شبیه‌سازی گوسی متوالی استفاده شدند. برنامه‌ریزی انجام شده با رویکرد پیشنهادی در برابر عدم قطعیت‌ عیار و قیمت مصون ماند. اختلاف بین مقدار NPV واقعی و NPV به دست آمده از رویکرد پیشنهادی حدود 8 درصد و اختلاف بین NPV واقعی و NPV به دست آمده از روش قطعی حدود 31 درصد به دست آمد. این موضوع بیانگر این است که در شرایط نامساعد اقتصادی و نوسان قیمت‌ها، رویکرد پیشنهادی نتایج نزدیک‌تر به واقعیت را تولید خواهد کرد و برنامه‌ریزی انجام شده در شرایط عدم قطعیت، از اطمینان بیشتری برخوردار خواهد بود. نتایج نشان می‌دهند رویکرد ارائه شده می‌تواند نتایج قابل قبول با درجه اطمینان و استواری بالاتری را نسبت به روش‌های قطعی ایجاد کند.