چکیده: ارائه پیش بینی دقیق از شاخصه های پتروفیزیکی سنگ مخزن دارای اهمیت ویژه ای برای شبیه سازی مخزن است. در این تحقیق از اطلاعات در تصاویر مقاطع نازک برای پیش بینی تخلخل و تراوایی سنگ مخازن کربناته استفاده شده است. برای این منظور دو رویکرد متفاوت مد نظر قرار گرفته است. در رویکرد اول مشخصه های استاتیک مانند توزیع فضاهای خالی، فراوانی سیمان، شکل هندسی و پیچیدگی فضاهای خالی و نوع بافت بعد از استخراج از تصاویر مقاطع نازک به عنوان ورودی مدل های طبقه بندی داده مانند درخت تصمیم گیری، تابع تفکیک کننده، ماشین بردار پشتیبان، مدل نزدیکترین همسایگی و دو الگوریتم ترکیبی به نام های مدل تقویت کننده و بسته بندی استفاده شد و کلاس تراوایی سنگ پیش بینی گردید. نتایج نشان می دهد الگوریتم های ترکیبی طبقه بندی داده در مقایسه با الگوریتم های ساده عملکرد دقیق تری داشته اند و دقت مدل های ساده را تا ۷/۷ % بهبود داده اند. در رویکرد دوم تصاویر مقاطع نازک به عنوان تصویر آموزشی دو الگوریتم بازسازی کننده فضای خالی به نام های الگوریتم زنجیره مارکو مونته کارلو و الگوریتم تابع همبستگی عرضی استفاده شدند. خروجی این الگوریتم ها یک مدل دیجیتالی سه بعدی از سنگ است که با استفاده از روش شبکه بولتزمن شبیه سازی حرکت سیال در آن انجام گرفت و مقدار تراوایی محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد الگوریتم تابع همبستگی علیرغم عملکرد قابل قبول که در نمونه های ماسه سنگی داشته ولی نمی تواند بازسازی دقیقی از فضای متخلخل سنگهای کربناته ارائه دهد. عدم حفظ ارتباط فضاهای خالی در بعد سوم یکی از ضعف های این الگوریتم است. در مقابل الگوریتم زنجیره مارکو مونته کارلو توانست پیش بینی دقیقی از ساختار فضای متخلخل سنگ بازسازی نماید. نتایج بدست آمده از شبیه سازی حرکت سیال با استفاده از روش شبکه بولتزمن در پنج نمونه بازسازی شده از سازندهای کنگان و دالان موید این مهم است. همچنین با اعمال استراتژی تفکیک فضاهای خالی در تصاویر آموزشی برای هر نمونه سنگ، سه زیر مدل به نام های میکرومدل، مزومدل و ماکرومدل ایجاد شد که به کمک آنها می توان علاوه بر مطالعه سهم هریک از فضاهای خالی در تراوایی کل سنگ، دقت تخمین تراوایی کل را نیز افزایش داد. مقایسه تراوایی بدست آمده بعد از شبیه سازی حرکت سیال در زیرمدل های سه بعدی نشان می دهد که ماکروتخلخل ها بیشترین سهم در تراوایی کل سنگ را دارند و بالا بودن مقدار میکروتخلخل در سنگ تضمینی برای تراوایی بالا نیست. با تلفیق زیرمدلهای ایجاد شده برای هر نمونه به کمک یک عملگر انطباقی، یک مدل سه بعدی جامع به نام مدل انطباقی ایجاد شد که شبیه سازی حرکت سیال در آن نشان میداد میکروتخلخل ها که به تنهایی تاثیر زیادی در تراوایی ندارند، وقتی در کنار ماکروتخلخل ها قرار بگیرند باعث ارتباط بیشتر آنها با یکدیگر و بهبود تراوایی خواهند شد. مقدار میانگین خطای مطلق تراوایی افقی تخمینی در مقایسه با نتایج بدست آمده در آزمایشگاه، برای مدل جامع انطباقی و مدل جامع غیر انطباقی بترتیب برابر۱۲/۷۷ و ۱۸/۸۹ میلی دارسی است. همچنین میانگین خطای مطلق برای مدل جامع انطباقی و مدل جامع در تراوایی عمودی بترتیب ۴/۶۹ و ۶/۹۲ میلی دارسی بوده است.