چکیده: در کنار هادی ها که مهمترین وسیله هدایت و انتقال توان الکتریکی هستند، عایقها به عنوان تکمیل کننده سیستم الکتریکی، از جایگاه ویژه ای برخوردارند. امروزه استفاده و بکار گیری عایق ها بصورت شاخه ای مجزا در علوم مواد و فشار قوی رشد کرده است. در سیستمهای فشار قوی، عایقها نقش کلیدی دارند و کیفیت و طول عمر آنها تاثیری مستقیم بر کارکرد صحیح، ضریب اطمینان و هزینه ها خواهد داشت. تخلیه جزئی سر منشا خرابی تدریجی عایقها و در نهایت تخریب آنها است. در نتیجه آشکار سازی و بررسی این پدیده در عایقها در طول سالیان متمادی مورد توجه محققان بوده است. در ترانسفورماتور- های قدرت و ژنراتور ها که سهم بزرگی از سرمایه گذاری بخش انتقال را به خود تخصیص داده اند، میزان تخلیه جزئی نشان دهنده میزان سلامت عایق است. در طی سالیان متمادی تلاشهای فراوانی برای اختراع وسایل و روشهای اندازه گیری کارامد، بیان تئوری تخلیه جزئی و کلاسه بندی و مکانیابی تخلیه جزئی صورت پذیرفته است. برخی از این موضوعات تا جایی توسعه یافته اند که کمیته های علمی معتبری مانند IEEE و IEC استانداردهای ویژه ای را برای آنها تدوین کرده اند. اما بدلیل ماهیت بسیار پیچیده تخلیه جزئی هنوز مشکلات بسیاری در برخی از زیر شاخه های تخلیه جزئی وجود دارد که از مهمترین آنها مشکلات موجود در زمینه مکان یابی تخلیه جزئی است. مکان یابی تخلیه جزئی به منظور تعویض قسمتهای معیوب برای جلوگیری از انتشار خرابی و یا جلوگیری از خروج اظطراری ترانسفورماتور انجام می شود. این موضوع دست به گریبان مشکلاتی عدیده ای مانند مدلسازی مناسب ترانسفورماتور در فرکانس های بالا، مدلسازی منبع تخلیه جزئی بر طبق شواهد فیزیکی موجود و تحلیل مناسب تخلیه های اندازه گیری شده، است. لذا در این پایانامه به منظور حل برخی از این مشکلات، به بررسی و ارائه راهکار در زمینه های تشخیص، تحلیل و مکانیابی تخلیه جزئی اقدام می کنیم.