چکیده: سرطان پستان دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان، پس از سرطان ریه است و پس از سرطان غیرملانومی پوست، شایع‌ترین سرطان زنان می‌باشد. براساس آمار سازمان بهداشت جهانی(WHO)، هر ساله بیش از 2/1 میلیون بیمار مبتلا به سرطان پستان تشخیص داده می‌شود و بیش از 500 هزار نفر در اثر بیماری فوت می‌کنند. کشور ایران نیز از این امر مستثنی نیست. چنان‌که این سرطان عامل 4/21 درصد از کل بدخیمی‌ها و شایع‌ترین سرطان در زنان ایرانی است. به این صورت که از هر 10 هزار نفر زن ایرانی 24 نفر به این بیماری مبتلا می‌شوند. با توجه به شرایط موجود، زنان ایرانی یک دهه زودتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. با توجه به این مسئله، تشخیص و درمان بیماری قابل اهمیت است. یکی از مهمترین مشکلات در درمان سرطان، بحث تشخیص به موقع آن است. روش‌های مختلفی برای تشخیص وجود دارد؛ زیست‌حسگرها بهترین روش برای اندازه‌گیری پارامترهای مختلف بیولوژیکی در بدن انسان می‌باشند. در این پژوهش دو سیستم مورد بررسی قرار می‌گیرد، در سیستم اول بیماری را تشخیص می‌دهیم و با استفاده از ایمنی درمانی به اصلاح دینامیک سیستم و با استفاده از شیمی-درمانی به هدایت مسیر حرکت سیستم به سمت نقطه تعادل مورد نظر می‌پردازیم. ازآنجاییکه شرایط سنی بیمار در ارائه روش درمانی تاثیرگذار است، درمان بر روی سه بیمار 8، 22 و 60 ساله انجام شد. طول دوره درمان به دلیل قوی‌تر فرض کردن سیستم ایمنی بدن در بیمار کودک و کهنسال از بیمار جوان کوتاه‌‌تر است که نشان دهنده اهمیت ایمنی‌درمانی در کنار شیمی‌درمانی است. در بخش بعدی ارتباط میزان گلوکز خون و تاثیر آن در درمان سرطان مورد بحث قرار گرفته است. به این شکل که، مدل‌سازی زیست‌حسگرها با استفاده از حل تحلیلی و عددی معادلات دیفرانسیل جزیی انجام شده است. منطق اصلی کار این پژوهش، ارزیابی پارامترهای بحرانی و شرایطی است که پاسخ زیست‌حسگر را تعیین می‌نماید. از این رو راه‌حل روش تفاضل محدود برای حل دیجیتال معادلات انتشار خطی که مبنای مدل‌سازی زیست‌حسگرها هستند اختصاص یافته است. سپس نتایج حاصل از ساخت و داده‌های آزمایشگاهی با روش مدل‌سازی مقایسه شده است. و توانستیم با تحلیل پارامترهای موثر در خروجی حسگر ، عملکرد حسگر را تا حد امکان بهینه کنیم.