چکیده: در طراحی بخش سرمایش سیستم تهویه مطبوع، معمولا حداکثر بار برودتی بعنوان اساس طراحی سیستم قرار می گیرد، که این امر باعث می شود ظرفیت سیستم نسبتا زیاد و هزینه آن افزایش یابد. از آنجاییکه بار برودتی حداکثر، فقط در ساعات محدودی از فصل گرما رخ می دهد. می توان از انباره سرما بعنوان وسیله ای برای ذخیره انرژی در درجه حرارت پایین به صورت یخ استفاده نمود. استفاده از انباره سرما و تلفیق آن با سیستم سرمایش تهویه مطبوع این امکان را فراهم می شازد که بخشی از ظرفیت تبرید سیستم را، در ساعات خارج از بار برودتی حداکثر و ساعاتی که بار برودتی کم است، ذخیره نمود و در ساعات مورد نیاز بکار گرفت. بنابراین بهره گیری از انباره سرما این امکان را در اختیار می گذارد که با استفاده از سیکل تبرید ارزانتر و کوچکتر جوابگوی بارهای برودتی در تمام ساعات مصرف از جمله ساعات پیک مصرف باشیم. در این پروژه شکل جدید استفاده از سیستم در تهویه مطبوع مورد بررسی قرار گرفته است، پیشنهاد جدید در نحوه قرار گرفتن سیستم ذخیره در سیستم اصلی تهویه مطبوع ارائه شده و توجیه اقتصادی آن بررسی شده است.