چکیده: حفاظت از سازه، ساکنین و وسایل موجود در آن در مقابل زلزله یکی از چالش های مهم در مهندسی عمران می باشد. در گذشته روش های طراحی براساس تغییر شکل غیر ارتجاعی مد نظر قرار می گرفت ولی امروزه کنترل سازه ای مورد توجه خاصی قرار گرفته است. در این میان الگوریتم های کنترل کلاسیک به یک مدل معینی دقیق از سازه برای کاهش ارتعاش نیاز دارد، درحالی که سازه هایی که ساخته می شوند، باریک تر، انعطاف پذیرتر و دارای خصوصیات پیچیده تری هستند. بنابراین کاهش پیچیدگی مدل سازه نادرست بوده و مکانیزم کنترل براساس این مدل بهینه نخواهد بود. کنترل فازی به عنوان یک روش مناسب به مدل ریاضی دقیق از سازه نیاز نداشته و به مدل کاهش یافته نیز وابسته نیست بنابراین مطالعه درباره کنترل کننده فازی برای یک سازه با چند درجه آزادی بمنظورکاهش ارتعاشات حاصل از زمین لرزه حائز اهمیت می باشد.کنترل کننده فازی به خاطر خصوصیات مقاوم بودن و کارائی بالا بطور موثر و آسانی در کنترل مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه سعی بر آن است که با استفاده یک مدل با چند درجه آزادی همراه با میراگر جرمی فعال که در طبقه آخر مد نظر قرار می گیرد اثر کنترل کننده در پاسخ سازه مطالعه می شود. بدین منظور اثر کنترل کننده در محدود کردن جابه جایی ها و شتاب ها و همچنین جابه جایی میراگر جرمی فعال مطالعه گردیده است. هم چنین کارایی کنترل کننده فازی برای زمین لرزه های مختلفی مانند El Centro، Hachinohe، Northridge و طبس توسط مدل شبیه سازی شده در نرم افزار Matlab محاسبه و مورد بررسی قرار گرفته است و پاسخ های بدست آمده با پاسخ های سازه کنترل شده توسط میراگر جرمی فعال مقایسه شده است.