چکیده: حفاظت از سازه، ساکنین و وسائل موجود در آن، در مقابل بارهای محیطی مانند زلزله، یکی از چالش های مهم در مهندسی عمران می باشد. در گذشته روش های طراحی بر اساس تغییر شکل غیرارتجاعی مرسوم بوده، و امروزه کنترل سازه ای مورد توجه خاصی قرار گرفته است. الگوریتم های کنترل کلاسیک به یک مدل ریاضی دقیق از سازه برای کاهش ارتعاش، نیاز دارند. امروزه سازه هایی که ساخته می شوند، باریک تر، انعطاف پذیرتر و دارای خصوصیات پیچیده تری هستند. بنابراین، کاهش پیچیدگی مدل سازه نادرست است و مکانیزم کنترل بر اساس این مدل بهینه نخواهد بود. کنترل فازی به مدل ریاضی دقیق از سازه نیاز ندارد و به مدل کاهش یافته نیز وابسته نیست. در این مطالعه کنترل کننده فازی برای یک سازه با چند درجه آزادی همراه با میراگر جرمی تنظیم شده غیرفعال و نیمه فعال برای کاهش ارتعاشات حاصل از زمین لرزه، طراحی شده است. میراگر جرمی تنظیم شده نیمه فعال، توان خارجی پایینی برای تعدیل میرائی مصرف می کند. کنترل کننده فازی بخاطر خصوصیت مقاوم بودن و کارائی بالا، به طور مؤثر و آسانی در کنترل استفاده می شود. در این مطالعه، میراگر نیمه فعال مگنتورئولوجیکال (MR) استفاده شده و یک مدل با ده درجه آزادی همراه با میراگر جرمی نیمه فعال که در طبقه دهم قرار داده شده، مورد بررسی قرار گرفته است. اثر کنترل کننده در محدود کردن جابجایی ها و شتاب ها و همچنین جابجایی میراگر جرمی نیمه فعال، مطالعه گردیده است. کارائی کنترل کننده فازی برای زمین لرزه هایEl Centro ، Hachinohe، Northridge و طبس، توسط مدل شبیه سازی شده در نرم افزار Matlab ، محاسبه و بررسی شده است. پاسخ های به دست آمده با پاسخ های سازه کنترل شده توسط میراگر جرمی غیرفعال مقایسه شده است.