چکیده: استفاده روز افزون از سازه های بتنی و عدم توجه مطلوب به مسأله پایایی آنها در محیط خلیج فارس باعث شده است که ساز های بتنی اجرا شده در سواحل خلیج فارس عمر مفید بسیار کمتری نسبت به عمر طراحی شده داشته باشند. یکی از دلایل عمر کم این سازه ها خوردگی آرماتور بوده و عامل اصلی در خوردگی آرماتور، نفوذ یون کلر می باشد. نفوذ یون کلر دربتن از مکانیزم های متعددی تبعیت میکند. یکی از مکانیزم های رایج و مهم، مکانیزم انتشار می باشد که به صورت قانون (معادله) دوم فیک بیان می شود. در این معادله ضریب انتشارپذیری، ضریب تعیین-کننده می باشد. این ضریب به عواملی همچون نسبت آب به مواد سیمانی، درصد میکروسیلیس و مدت زمان قرارگیری در شرایط محیطی بستگی دارد. برای این منظور نمونه های بتنی ساخته و به مدت 36 ماه در شرایط محیطی خلیج فارس، در شرایط رویارویی جزر و مد نگهداری شدند. مساله مورد نظر در این تحقیق پردازش داده های بدست آمده و بررسی اثر آنها بر روی ضریب انتشارپذیری با استفاده از سیستم استنباط فازی – عصبی تطبیقی می باشد. در این تحقیق نشان داده شد که سیستم استنباط فازی – عصبی تطبیقی می تواند تاثیر پارامترهای نسبت آب به مواد سیمانی، درصد میکروسیلیس و مدت زمان قرارگیری در شرایط محیطی را در حیطه مشخصی از تغییرات این پارامترها بر روی ضریب انتشارپذیری بتن به خوبی فراگیرد. و در پایان از مجموعه قوانین و نتایج به دست آمده در بررسی اثر این پارامترها بر ضریب انتشارپذیری بتن استفاده گردید.