چکیده: یکی از مسائل مطرح در حوزه گردشگری و تجاری خلیج ‌فارس، ایجاد یک‌ راه ارتباطی مناسب بین جزیره قشم و سواحل جنوبی ایران در قالب یک طرح ملی با در نظر گرفتن تمام جوانب از جمله جنبه اقتصادی، ایمنی، محیط زیستی و ... می‌باشد. با توجه به اینکه بسترسازی کف دریا و شمع کوبی‌ها نیاز به عملیات پرهزینه و مخاطره‌آمیز از لحاظ محیط زیستی و خطر و ریسک تخریب مرجان‌های منطقه وجود دارد، یکی از راه‌کارها استفاده از پل شناور می‌باشد که در این تحقیق به این موضوع پرداخته‌ شده است. طرح پیشنهادی تحقیق، استفاده از یک پل با دهانه‌های معلق است که پایه پل‌ها از نوع پانتونی شناور در سطح دریا می‌باشد. در این تحقیق با مدل‌سازی پانتون‌های شناور در آزمایشگاه ملی دریایی شهدای خلیج ‌فارس و مقایسه آن با مدل عددی Ansys Aqwa به بررسی پاسخ هیدرودینامیک پانتون‌های پل شناور پرداخته ‌شده است. نتایج مدل‌سازی عددی نشان‌دهنده این مسئله است که با افزایش تعداد پانتون‌ها از یک عدد به سه عدد، میزان حداکثر جابجایی عمودی پانتون‌ها کاهش می‌یابد و از طرف دیگر هر چه زاویه قرارگیری محور طولی پانتون‌ها نسبت به زاویه جهت موج کمتر باشد، میزان حداکثر جابجایی عمودی پانتون‌ها کمتر خواهد شد. یکی دیگر از نتایج مهم، با افزایش میزان آبخور پانتون‌ها، اثر تعداد پانتون‌ها در حداکثر جابجایی عمودی کاهش پیدا می‌کند. نتایج به‌طورکلی نشان می‌دهد که در طراحی پل‌های شناور می‌توان با بهینه ساختن تعداد پانتون‌ها و آبخور پانتون‌ها و زاویه قرارگیری آنها نسبت به موج‌های محتمل منطقه، به یک طرح اقتصادی و ایمن رسید.