چکیده: خورها یا همان شاخابه های جزر و مدی به واسطه پیشرفت آب دریا از جمله جزر و مد، موج و حتی رودخانه ها با نفوذ به سمت ساحل شکل گرفته اند که نواحی ساحلی جدیدی را به وجود می آورند. این مناطق به دلیل شرایط محافظت شده در مقایسه با دریاها و آب های آزاد، نواحی مناسبی برای شکل گیری مناطق تجاری بندری، توریستی و ... می باشد؛ از این روی خورها را می توان در زمره مناطق مهم و استراتژیک به شمار آورد. در قرن اخیر به دلیل افزایش گازهای گلخانه ای و در نتیجه بالا رفتن دمای کره زمین باعث شده تا یخچال های قطبی کم کم ذوب شوند که می تواند طبعاتی در پی داشته باشد. در این پژوهش به صورت مطالعه موردی به بررسی وضعیت خورموسی در منتهی الیه شمال غرب خلیج فارس پرداخته شده است. در ابتدا وضعیت ساختاری و مورفولوژیکی این خور مشخص شده و در ادامه وضعیت هیدرودینامیکی و پایداری دهانه خورموسی شناخته شده است. در ادامه به کمک نرم افزار روش های عددی مایک 21 تغییرات هیدرودینامیکی و مورفولوژیکی خورموسی تحت تاثیر سه سناریو در حالت های No RSLR، RSLR 20cm و RSLR 70cm بررسی شده است. با تحلیل و بررسی های انجام گرفته اجزای سازنده مورفولوژیکی خورموسی مشخص شده و به لحاظ هیدرودینامیکی ثابت شد که خورموسی زیر مجموعه ی خور هایی است که دارای جریان جزر و مد حاکم ، انرژی امواج کم و دامنه جزر و مدی متوسط رو به بالا می باشد. همچنین به لحاظ بررسی پایداری هیدرودینامیکی خورموسی در دو روش Bruun و نرم افزار CEA یک خور کاملا پایدار مشاهده شد. در بحث مطالعه عددی به کمک نرم افزار مایک 21 الگوی جریان و رسوب گذاری تعیین گردید و مشخص شد که افزایش تراز آب دریاها در الگوی تراز جزر و مدی منطقه تغییر محسوسی ایجاد نکرده ولی سرعت جریان با افزایش تراز آب بیشتر می شود همچنین مقادیر رسوب معلق نیز با افزایش سطح آب دریاها افزایش می یابد.