چکیده: در دهه های اخیر با توجه به اهمیت کشاورزی پایدار، کاربرد هورمون های گیاهی و کودهای بیولوژیک مورد توجه قرار گرفته است و تنظیم کننده های رشد گیاهی به عنوان ابزارهای اگروشیمیایی مفید به همراه باکتری ها یکی از روش هایی است که در جهت افزایش عملکرد در کشاورزی استفاده می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی اکسین و جیبرلین در حضور باکتری ریزوبیوم بر دو توده لوبیا انجام شد. جهت بررسی این موضوع آزمایشی در سال 1397 به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز جهاد کشاورزی، شهرستان جوین انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 2 سطح کود بیولوژیک ریزوبیوم (عدم کاربرد و کاربرد)، رقم در 2 سطح (محلی بسطام، محلی سبزوار)، محلول پاشی هورمون در 3 سطح (صفر، 100 پی پی ام اکسین، 100 پی پی ام جیبرلین) بودند. در 66 روز پس از کاشت (قبل از گلدهی) محلول پاشی انجام شد. نتایج نشان داد با کاربرد ریزوبیوم و استفاده از هر دو هورمون اکسین و جیبرلین توانست نیتروژن بذر را افزایش دهد. وزن صد دانه در گیاهانی که اکسین و جیبرلین را در هر دو سطح ریزوبیوم (عدم کاربرد و کاربرد) دریافت کرده بودند در بالاترین مقدار بود. بین دو رقم مورد استفاده در این تحقیق از لحاظ عملکرد دانه اختلاف معنی داری دیده نشد. در نهایت در محدوده پژوهش انجام شده می توان پیشنهاد کرد مصرف هورمون اکسین و جیبرلین سبب افزایش عملکرد دانه لوبیا می شود و کاربرد آن به صورت محلول پاشی روی گیاهان توصیه می شود.