چکیده: به منظور بررسی تاثیر نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم زمستانه آزمایشی در سال 1386 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار و 12 تیمار(11 تیمار مختلف کودی همراه با یک تیمار شاهد) به اجرا درآمد. در 5 تیمار مقادیر 50 و 100 و 150 و 200 و 250 کیلوگرم اوره در نظر گرفته شد که در تمامی آنها 50 کیلوگرم کود در مرحله کاشت و مابقی در ساقه روی به زمین اضافه شد. در 3 تیمار دیگر با مقادیر کودی 150 و 200 و 250 کیلوگرم اوره،50 کیلوگرم در مرحله کاشت و 50 کیلوگرم در گرده افشانی به صورت خاک کاربرد و مابقی در ساقه روی به زمین داده شد. در 3 تیمار دیگر با مقادیر 150 و 200 و 250 کیلوگرم اوره نیز مانند 3 تیمار قبلی کود استفاده شد، با این تفاوت که در مرحله گرده افشانی به جای کاربرد خاکی از محلول پاشی روی برگها استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که تاثیر تیمارهای مختلف کودی بر صفات: وزن خشک کل، ارتفاع بوته، عملکرد دانه، شاخص برداشت، تعداد سنبلچه در سنبله، طول محور سنبله، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله، وزن سنبله و تعداد سنبله در متر مربع معنی دار بوده و صفات مزبور تحت تاثیر مدیریت های مختلف مصرف کود نیتروژن قرار گرفتند. حداکثر عملکرد دانه و وزن هزار دانه و شاخص برداشت و تعداد سنبلچه در سنبله در تیمار کودی 250 کیلوگرم و همراه با محلول پاشی در گرده افشانی حاصل شد و بیشترین وزن خشک کل بوته، وزن سنبله، طول محور سنبله، ارتفاع بوته و تعداد سنبله در متر مربع در تیمار کودی 250 کیلوگرم اوره با حداکثر کوددهی در ساقه روی (200کیلوگرم) به دست آمد.