چکیده: در این تحقیق مخروط کاج به عنوان یک پسماند کشاورزی فراوان و کم هزینه با استفاده از پلی آنیلین اصلاح شد و با تکنیک های FT-IR (طیف سنجی تبدیل فوریه فروسرخ)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(FESEM) و پراش پرتو ایکس (XRD)، مشخصه یابی شد. سپس کاربرد جاذب اصلاح شده برای حذف یون های کروم (VI) از محلول های آبی مورد بررسی قرار گرفت. اثر پارامتر های تجربی مانند pH اولیه، زمان تماس، مقدار جاذب، غلظت محلول کروم (VI) و دما بر راندمان جذب مورد بررسی قرار گرفت. داده های تجربی با چهار مدل ایزوترم مختلف شامل لانگمویر، فروندلیچ، دوبینین-رادوشکیچ و تمکین بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده فرآیند جذب سطحی از ایزوترم لانگمویر پیروی می کند و حداکثر ظرفیت جاذب 90/91 میلی گرم بر گرم در دمای 298 کلوین به دست آمد. جهت بررسی داده های سینتیکی از سه مدل شبه مرتبه اول، شبه مرتبه دوم و نفوذ درون ذره ای استفاده شد. مدل شبه مرتبه دوم توصیف بهتری از داده های آزمایشگاهی نشان داد. همچنین، پارامتر های ترمودینامیکی مانند HΔ، SΔ وG Δ نیز مورد بررسی قرار گرفتند که نتایج گرماده بودن، و خود به خودی بودن فرآیند جذب سطحی همراه با کاهش بی نظمی در سطح جاذب-محلول را توصیف می کند. همچنین مطالعات بازیابی جاذب برای ارزیابی بازسازی فرآیند جذب انجام شد. راندمان حذف توسط جاذب پس از پنج مرتبه بازیابی 13 درصد کاهش یافت.