چکیده: در این پژوهش نانوکامپوزیت پلیمری /SnO2پلی(متیل متا کریلات) در طی سه مرحله تهیه شد. ابتدا دی اکسید ‌‌قلع از واکنش SnCl2.2H2O با محلول آمونیاک در حضور سورفکتانت ستیل ‌تری-‌متیل ‌‌‌‌‌‌‌آمونیم‌‌‌ بروماید (CTAB) تهیه شد. سپس سطح نانوذرات به‌منظور پراکندگی بهتر و سازگاری مناسب در محیط آلی به‌وسیله 3-(تری متوکسی سیلیل)پروپیل متاکریلات اصلاح شد. نانوذرات اصلاح شده، در متاکریلات پخش و از طریق پلیمریزاسیون توده ای، نانوکامپوزیت پلیمری /SnO2 پلی(متیل متا کریلات) تهیه شد. نانوذرات دی اکسید قلع و نانو‌‌‌‌‌‌‌‌‌کامپوزیت پلیمری به‌کمک تکنیک‌های طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR)، پراش پرتوی ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر زمینه (FE-SEM) و طیف‌سنجی پراش انرژی پرتوی ایکس (EDX) شناسایی و تایید شدند. پایداری‌گرمایی نانو‌‌‌کامپوزیت با استفاده از تکنیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آنالیز گرمایی همزمان (TGA/DTG) و کالریمتر پیمایش تفاضلی (DSC) مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی آنالیز‌های حرارتی بیانگر بهبود در رفتار گرمایی و دمای ‌انتقال ‌شیشه نانوکامپوزیت در مقایسه با پلیمر(پلی متیل متاکریلات) می‌باشد.