چکیده: برهمکنش هسته ای قوی به بار الکتریکی بستگی ندارد. طبیعی است که فرض کنیم برهمکنش هسته-ای مربوط به حضور بار نوکلئون بخصوصی g در بین نوکلئونها و نوسانگر هماهنگ نمی باشد. برای آنکه رفتار برهمکنش هسته ای را به درستی بررسی کنیم، تبادل ذرات با اسپین صفر را درنظر می گیریم. برهمکنش ذرات با اسپین صفر، مثل میدان مزون با نوکلئون ازطریق پتانسیل نوسانگر هماهنگ و معادلۀ فوک کلین گوردون صورت می گیرد. در این مدل برهمکنش هسته ای قوی را بررسی می کنیم. درنتیجه پتانسیل نوسانگر هماهنگ پتانسیل مقید است که سبب می شود هر نوکلئون در احاطۀ ابری از مزونها قرار می گیرد.