چکیده: کیفیت خوب یک ویژگی تجملاتی نیست بلکه از دیدگاه تولیدکنندگان و مصرف کنندگان یک نیاز بنیادی است. احراز کیفیت برتر و افزایش قابلیت اطمینان در محصولات تولید شده نیازمند چارچوبی است که به قابلیتهای سازمان در زمینه‌های تکنولوژی، نیروی انسانی، روش های تولید و .... یکپارچگی بخشد و همچنین به منظور افزایش بهره‌وری و دستیابی به مزیت رقابتی ، سازمان‌ها نیاز دارند توجه خود را به رفع مسائل، مشکلات و نقاط ضعف کیفیت محصولات خود، معطوف نمایند. با توجه به منابع تولیدی محدود، فضای کسب و کار و محیط‌های متفاوت سازمانی، اولین گام در بهبود شرایط سازمان، خود‌ارزیابی کیفی محصولات می باشد. فرآیند خود‌ارزیابی، تشخیص صریح نقاط قوت و زمینه‌هایی که قابل بهبود هستند را برای سازمان ممکن می‌سازد. در فرآیندخودارزیابی، سازمان چگونگی بهبود محصول را طی دوره‌های عملیاتی متوالی در درون خود می‌سنجد. در پایان نامه حاضر به منظور پاسخگویی به این نیاز در رویکردی جدید برای خود ارزیابی سازمان، تکنیک "اندازه کارایی مبتنی بر متغیرهای کمکی شبکه ای " بکار گرفته می شود و مدل برای اولین بار وارد مباحث کنترل کیفی شده و به منظور خود ارزیابی کیفی محصولات مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از این مدل امکان ارزیابی محصول مورد نظر را با خودش در دوره های زمانی مختلف ایجاد می کند. ویژگی دیگر تکنیک قابلیت ارزیابی کیفی مراحل مختلف تولیدی به طور مجزا می باشد. به منظور تبیین بیشتر مدل ،گام‌های مدلسازی خود ارزیابی کیفی، به صورت مطالعه موردی، برای محصولی از کارخانه سیم و کابل مغان شاهرود ، بکار گرفته شده است.