چکیده: بررسی ماهیت و علل تورم، همواره به دلیل آثار محسوسی که بر زندگی آحاد جامعه و سایر متغیرهای کلان اقتصادی نظیر مخارج دولت، توزیع درآمد، اشتغال و... می گذارد، مورد توجه بوده است. بر اساس ادبیات نظری و شواهد تجربی، منشأ تورم های مزمن در ایران کسری بودجه و حجم نقدینگی قلمداد می شود لذا این مطالعه به بررسی تأثیر بودجه دولت(بودجه جاری و عمرانی) بر نرخ تورم در استان های منتخب ایران با لحاظ متغیرهای مستقل جمعیت، جمعیت روستایی، جمعیت شهری، میزان بیکاری و نرخ ناخالص داخلی، طی سال های 1395-1385، پرداخته است. در این مطالعه دو مدل جداگانه تخمین زده شده و بررسی شده است.1- اثر بودجه دولت بر تورم شهرهای استان های منتخب ایران 2- اثر بودجه دولت بر تورم روستایی استان های منتخب ایران. برای این منظور از مدل رگرسیونی انتقال ملایم تابلویی (PSTR) که برای بررسی داده های تابلویی ناهمگن بسیار مناسب بوده، استفاده شده است. نتایج تجربی به دست آمده در این مطالعه با رد فرضیه خطی بودن، یک مدل دو رژیمی با اندازه آستانه ای بودجه دولت 14/22 را برای مدل اول(اثر بودجه دولت بر تورم شهری) و 52/42 را در مدل دوم پیشنهاد می کند. نتایج حاصل از این بررسی دلالت بر این دارد که بودجه ی دولت تأثیر منفی و معنی دار بر نرخ تورم شهری هم در رژیم اول و هم در رژیم دوم داشته که در رژیم دوم شدت این اثر بیشتر شده است. اندازه بودجه دولت در سطوح پایین تر از حد آستانه ای روستاها، تاثیری بر تورم روستایی استان های منتخب ندارد، اما با گذر از حد آستانه ای یا ورود به رژیم دوم، اثر میزان بودجه بر تورم روستایی استان های منتخب منفی و معنادار می باشد. فرضیه اصلی مبنی بر این موضوع است که با افزایش بودجه دولت، تورم در شهرها و روستاهای استان های منتخب ایران افزایش می یابد.