چکیده: صنایع مواد غذایی و آشامیدنی ازجمله مهم‌ترین گروه‌های صنعتی هستند که در توسعه اقتصادی کشورها به‌ویژه کشورهای درحال‌توسعه نقش کارآمدی ایفا می‌کنند. صنایع مواد غذایی و آشامیدنی باوجود قدمت و سابقه طولانی فعالیت در کشور ایران، همچنان با مشکلات عدیده‌ای مواجه هستند که علت اصلی بروز سهم عمده‌ای از آن مشکلات را می‌توان وجود ضعف‌هایی در مقوله انتقال تکنولوژی در صنعت مذکور دانست. ازاین‌رو در این پژوهش، به آسیب‌شناسی روش‌های انتقال تکنولوژی در صنعت مواد غذایی و آشامیدنی ایران با به‌کارگیری الگوی CIPP به دلیل توانایی در ارزیابی فراگیر شامل چهار بعد زمینه، درونداد، فرایند و محصول، پرداخته‌شده است. از روش تصمیم‌گیری چندمعیاره ترکیبی نوین مبتنی بر الگوریتم‌های BWM فازی و الکتره در فرایند بعد تحلیل درونداد الگوی CIPP باهدف تعیین اهمیت معیارهای شناسایی‌شده و رتبه‌بندی روش‌های انتقال تکنولوژی در صنعت تحت بررسی استفاده‌شده است. با توجه به تجزیه‌وتحلیل نتایج حاصل از پیاده‌سازی الگوی CIPP و مشاهده عدم تطابق در بهره‌گیری از روش‌های کارای انتقال تکنولوژی، عارضه‌یابی و معرفی آسیب‌ها، روش‌ها و راهکارهای پیشنهادی برای رفع موانع و محدودیت‌های انتقال تکنولوژی مبتنی بر نظرات خبرگان صنعت تحت بررسی ارائه‌شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که صنایع مواد غذایی و آشامیدنی کشورمان برخلاف برخی صنایع دیگر، توانایی سرمایه‌گذاری در انتقال تکنولوژی به شیوه‌های توسعه درون‌زا را دارا نمی‌باشند. همچنین، برخی از مهم‌ترین راه‌کارهای معرفی‌شده توسط خبرگان در راستای انتخاب روش مناسب انتقال تکنولوژی عبارت است از مدیریت ارتباط مؤثر با شرکت‌های واسطه، بهره‌گیری از مدیران متخصص حوزه مدیریت تکنولوژی و در نظر گرفتن عوامل بومی تأثیرگذار در صنعت تحت بررسی. راهکارهای پیشنهادی برای هر یک از روش‌ها نیز به‌تفصیل در بخش جمع‌بندی ارائه می‌گردد.