چکیده: در این پژوهش الگوی زمانی، فضایی و فضایی- زمانی لرزه‌خیزی (بزرگتر یا مساوی 3 ریشتر) در ناحیه‌ی البرز‌خاوری از داده‌های دستگاهی در یک بازه‌ی زمانی 10 سال و 4 ماه (سال‌های 2008- 2018) مورد ارزیابی‌های آماری قرار گرفته است. به این منظور، تحلیل سری‌های زمانی این داده‌ها انجام شد و سپس از مدل‌سازی سری‌های زمانی برای یافتن الگوی مولد داده‌ها استفاده شد. مطالعه فضایی و فضایی- زمانی داده‌های لرزه‌ای بر حسب مکان قرارگیری داده‌ها و متغیر تصادفی مورد بررسی به سه گروه داده‌های زمین آماری، داده‌های مشبکه‌ای و الگوهای نقطه‌ای تقسیم بندی می‌شوند. در این پایان‌نامه از روش تقریب لاپلاس آشیانه‌ای جمع بسته (INLA) برای برازش مدل‌های کاکس‌لگ‌گاوسی استفاده می‌کنیم. برازش تحلیل های آماری بر روی داده های لرزه ای بزرگتر یا مساوی 3 ریشتر ناحیه البرز خاوری بر حسب بزرگی، عمق و لگاریتم انرژی با استفاده از روش های سری زمانی مدل (1 بر داده ها بر حسب بزرگی و مدل (1)MA بر حسب عمق و مدل (1,1)ARMA بر حسب لگاریتم انرژی برازنده می باشند. با توجه به خروجی های نرم افزار مینی تب به دست آمده احتمالا لرزه خیزی برای 5 دوره آینده با بزرگی 3/6 ریشتر و عمق 14/5کیلومتر و لگاریتم انرژی پیش بینی شده برای 5 دوره آتی لرزه خیزی با کمترین لگاریتم انرژی 14/22 ارگ و بیشترین لگاریتم انرژی 17/68 ارگ را داشته باشیم. پراکندگی زمین لرزه ها جنبا بودن گسل های خزر، شمال البرز، الله بند، شاهرود، دامغان، سمنان، طرود و آستانه را نشان می دهد و هرچه از گسل های فعال و پرخطر دور می شویم تعداد زلزله ها و خطر لرزه خیزی کمتر می شود.