چکیده: این پژوهش به تأثیر مالکیت تعاونی بر ارزش‌افزوده‌ی 22دسته فعالیت از صنایع غذایی و آشامیدنی ایران طی سال‌های 1392-1374 با استفاده از داده‌های ترکیبی پویا پرداخته است. در این مطالعه ابتدا طبق اصل 44 قانون اساسی که مالکیت را در3 بخش مالکیت دولتی، خصوصی و تعاونی در نظر می‌گیرد، به‌طور اجمالی به تاریخچه، اصول، اهداف، ساختار سازمانی و اهمیت تعاونی سازی، چشم‌انداز توسعه بخش تعاون و سیاست‌های کلی این بخش و مزایای مدل مالکیت تعاونی پرداخته‌شده است. در ادامه، مطالعات پیشین در باب بررسی ساختار مالکیت بر عملکرد بنگاه‌ها و شرکت‌ها که در داخل و خارج از کشور انجام‌گرفته، مورد بررسی قرار می‌گیرد. نتایج و همچنین شاخص‌های عملکردی در نظر گرفته‌شده در این مطالعات، یکسان نیستند. در این مطالعه، ارزش‌افزوده را که از طریق تفاضل ارزش ستانده و ارزش داده به دست می‌آید، به‌عنوان متغیر عملکردی موردبررسی قرار داده‌ایم. از طرفی طبق الگوی ساختار- رفتار- عملکرد، متغیرهای ساختاری و رفتاری دیگری نیز بر عملکرد تأثیر می‌گذارند. لذا در این تحقیق نیز تأثیر تعدادی از متغیرهای ساختاری همچون درجه تمرکز و سهم بازار و همچنین تأثیر متغیرهای رفتاری مانند هزینه تبلیغات و هزینه تحقیق و توسعه بر شاخص‌ ارزش‌افزوده و سودآوری را موردمطالعه قرار داده‌ایم. لذا ارزش‌افزوده به‌عنوان متغیر وابسته و متغیرهای مالکیت، درجه تمرکز، سهم بازار، هزینه تبلیغات و هزینه تحقیق و توسعه به‌عنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته‌شده‌اند و همچنین ارزش‌افزوده دوره قبل، به‌عنوان متغیر ابزاری استفاده‌شده است. فرضیه اصلی مبنی بر اینکه با تغییر ساختار مالکیت بنگاه‌ها به تعاونی، ارزش‌افزوده صنایع غذایی و آشامیدنی ایران افزایش می‌یابد، مورد تأیید واقع نشد.