چکیده: مدیریت دانش علمی است که به دانش سر و شکل می‎دهد و آن را به یک ابزار قدرت در سازمان تبدیل می‎کند. از طرفی، عملکرد مناسب مدیریت دانش تنها با بهره‎گیری از دانش به روز و با کیفیت تضمین نمی‎شود، بلکه در بسیاری از مواقع ممکن است نیازمند رفتار‎های اخلاقی و انسانی باشد. پژوهشگران با درک این موضوع، به مفهوم جدیدی به نام هوش معنوی دست یافتند. در واقع، هوش معنوی می‎تواند زمینه جریان دانش را در بطن سازمان فراهم کرده و احساس حقانیت در برابر محیط را، به کارکنان جهت ابراز توانایی‎های خود اعطا می‎کند. همچنین هوش معنوی زمینه ابراز ایده‎ها، انتقاد‎ها و پیشنهاد‎ها را در نیروی کار سازمان تقویت می‎کند. این رویه می‎تواند در قالب رفتارهای آوایی کارکنان، دانشی نو، برگرفته از پیشنهادها، ایده‎ها و حتی انتقاد‎ها را، در چرخه مدیریت دانش سازمان، نهادینه کند. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی تأثیر هوش معنوی بر مدیریت دانش با نقش میانجی رفتارهای آوایی می‎باشد. تحقیق حاضر به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی می‎باشد. از لحاظ چگونگی بدست آوردن داده می‎توان این تحقیق را در زمره تحقیقات توصیفی در نظر گرفت. جامعه مورد نظر، کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان کهگیلویه و بویراحمد به تعداد 597 نفر می‎باشد. با استفاده از جدول مورگان و در نظر گرفتن حجم جامعه و جاگذاری در فرمول نمونه‎گیری تصادفی، حداقل حجم نمونه 233 عدد مشخص شد. پس از دریافت 237 پرسشنامه از کارکنان، داده‎ها با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم‎افزار SMART PLS مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از اثر معکوس هوش معنوی بر آوای مطیع و آوای تدافعی، تأثیر مستقیم و معنادار هوش معنوی بر آوای نوع دوستانه، تاثیر مستقیم و معنادار هوش معنوی بر روی مدیریت دانش و تأثیر مستقیم و معنادار آوای نوع دوستانه بر مدیریت دانش می‎باشد. همچنین فرضیه تأثیر آوای مطیع و آوای تدافعی بر مدیریت دانش نیز تأیید نشد.