چکیده: هدف پژوهش حاضر مقایسه حساسیت به طعم چربی در ورزشکاران وغیرورزشکاران و ارتباط آن با ترکیب بدنی بود. تحقیق حاضر به روش مقطعی است که برای اجرای پژوهش 55 دانشجو و کارمند شهر قزوین (میانگین سن 23.52 سال، قد 1.77 متر، وزن 72.48 کیلوگرم، BMI 23 کیلوگرم بر متر مربع) به‌صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. سپس در دو جلسه جداگانه از آزمودنی‌ها خونگیری شد، و همچنین پرسشنامه را پر کردند. تست‌ها شامل خونگیری، اندازه‌گیری ترکیب بدنی توسط دستگاه اینبادی و سنجش ترجیح غذاها توسط پرسشنامه بود. در جلسه‌ی اول از گروه ورزشکار و گروه غیرورزشکار با وزن نرمال تست گرفته شد و در جلسه دوم از گروه غیرورزشکارچاق تست به عمل آمد. متغیر اصلی پژوهش (سطح سرمی CD36) به‌وسیله کیت آزمایشگاهی ساخت کشورآلمان اندازه‌گیری شد. همچنین ترکیب بدنی و ترجیح غذاها و وضعیت عمومی آزمودنی‌های هر گروه اندازه گیری شد. میانگین سطح سرمی CD36 در گروه ورزشکار (ng/l 162.94± 264.65)، غیرورزشکار با وزن نرمال (ng/l 377.88 ± 486.7) و غیرورزشکارچاق (ng/l 23.59 ± 157.11) بود که تفاوت معنی داری را نشان نداد (p<0/05). همچنین میانگین تمایل به غذاهای پرچرب در ورزشکاران (21.57 ± 65.1) بالا‌تر از گروه غیرورزشکار باوزن نرمال (28.88 ± 50.59) و گروه غیرورزشکارچاق (25.67 ± 41.05)بود که تفاوت معناداری با گروه چاق داشت (p<0/05). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد، ارتباط معکوس معناداری بین سطح سرمی CD36 و درصد چربی بدن وجود دارد و با توجه به درصد چربی پایین‌تر در افراد ورزشکار، سطح CD36 بالاتری نسبت به افراد چاق داشتند و بنابراین، احتمالا افراد ورزشکار حساسیت بالاتری به طعم چربی نسبت به افراد چاق غیرورزشکار دارند.