چکیده: هدف: هدف پژوهش حاضر طراحی مدل هم آفرینی تجربه در گردشگری ورزشی ایران بود. روش: پژوهش حاضر از نوع آمیخته است. مشارکت کنندگان در مرحلۀ کیفی، شامل 10 نفر از خبرگان گردشگری ورزشی و پژوهشگران حوزۀ هم آفرینی و در مرحلۀ کمی، شامل 15 نفر از متخصصان گردشگری بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبۀ نیمه ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامۀ محقق ساخته ای بود که عوامل آن از طریق مطالعۀ بخش کیفی استخراج شد و الگوی پژوهش از طریق خروجی های نرم افزار دیمتل ترسیم گردید. برای ارتقای روایی و پایایی از دو روش بازبینی توسط مشارکت کنندگان و خبرگان غیرشرکت کننده در پژوهش استفاده شد. یافته ها: با در نظر گرفتن کدهای تکراری تعداد 102 مضمون پایه، 19 مضمون سازمان دهنده و 3 مضمون فراگیر پیشایندها، فرآیندها و پیامدهای هم آفرینی تجربه در گردشگری ورزشی ایران بدست آمد. در این بین 38 مضمون پایه و 7 مضمون سازمان دهندۀ (فرهنگ محلی، اقتصاد گردشگری، فضای علمی گردشگری، ویژگی ها و قابلیت های فردی، انگیزه ها، پویایی سازمانی و تحقیقات بازار) در ذیل مضمون فراگیر پیشایندهای هم آفرینی تجربه در گردشگری ورزشی ایران، 28 مضمون پایه و 5 مضمون سازمان دهندۀ (ایجاد سازمان پویا، توسعۀ تیم کاری، گفتگو و تعامل، ایجاد تعهد مشترک و مشارکت) در ذیل مضمون فراگیر فرآیند هم آفرینی تجربه در گردشگری ورزشی ایران و 36 مضمون پایه و 7 مضمون سازمان دهندۀ (بهبود تمایلات رفتاری در گردشگران، رونق اقتصاد گردشگری، توسعۀ زیرساخت های گردشگری، افزایش سطح رفاه اجتماعی جامعۀ میزبان، ارتقای سرمایۀ اجتماعی، ارتقای فرهنگی و ارزش آفرینی) در ذیل مضمون فراگیر پیامدهای هم آفرینی تجربه در گردشگری ورزشی ایران قرار گرفتند. نتایج بخش کمی نشان داد که تأثیرگذارترین مؤلفه در بخش پیشایندهای هم آفرینی تجربه شامل مؤلفۀ ویژگی ها و قابلیت های فردی، در بخش فرآیندها مؤلفۀ ایجاد تعهد مشترک و در بین پیامدها مؤلفۀ ارتقای سرمایۀ اجتماعی شناسایی شدند. همچنین مشخص شد که پویایی سازمانی در پیشایندها، ایجاد سازمان پویا در فرآیندها و رونق اقتصاد گردشگری در پیامدها به عنوان بااهمیت ترین مؤلفه ها شناخته شدند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج ضروری است که سازمان های تصمیم گیرنده برای توسعۀ گردشگری ورزشی بر عوامل اثرگذار و بااهمیت تمرکز کنند.