چکیده: مقدمه و هدف: تغییر سبک زندگی، جوامع امروزی را به سمت افزایش وزن و چاقی سوق داده است تا آنجا که این پدیده به صورت پاندمی در آمده است. سروتونین از جمله نوروترانسمیترهای دخیل در فرآیند افزایش وزن و چاقی می باشد؛ به گونه ای که افزایش مقادیر آن همسو با ورزش، می تواند به مقدار قابل توجهی سبب کاهش اشتها و کنترل وزن گردد، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ سروتونین به شدت های مختلف تمرین هوازی یک جلسه ای در دختران دارای اضافه وزن و چاق بود. روش شناسی: آزمودنی ها شامل40 دانشجوی دختر دارای اضافه وزن و چاق با میانگین سنی 21-19 سال بودند که به صورت نمونه در دسترس و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه 10 نفره (گروه تجربی 1، گروه تجربی 2، گروه تجربی 3 و گروه کنترل) تقسیم بندی شدند. برنامۀتمرینی گروه های تجربی با سه شدت 40%، 60% و 80% اوج اکسیژن مصرفی (VO2peak)، دویدن روی تردمیل بود. نمونه خونی، در حالت استراحت و پس از 12 ساعت ناشتا و بلافاصله پس از برنامه تمرینی گرفته شد. متغیرهای مورد اندازه گیری شامل مقادیر سرمی سروتونین و پروفایل لیپیدی (LDL، HDL ،TG ، TC) بودند. سطح معناداری آماری (0.05>(P تعیین شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: طبق آزمون تحلیل واریانس، یک جلسه تمرین هوازی با شدت های مختلف، باعث افزایش معنی داری در سطوح سروتونین گروه تجربی 2 و تجربی 3 نسبت به گروه تجربی 1 و کنترل شد (P<0.05)؛ در حالی که نیمرخ لیپیدی در هیچ یک از گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل، تغییر معنی داری نکرد (0.05<P). نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد، تمرین هوازی حاد با شدت 60 و 80 % حداکثر اکسیژن مصرفی، می تواند مقادیر خونی سروتونین را بهبود بخشد و به عنوان یک راهکار موثر کنترل وزن در ردیف درمانهای غیر دارویی، مطرح شود.