چکیده: زمینه و هدف: از آنجا که بیماری کبد چرب غیر الکلی، طیف وسیعی از بیماری های مزمن کبدی در جهان را شامل می شود. از این رو هدف مطالعه ی حاضر تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل سینارکول بر بهبود کبد چرب غیر الکلی دختران می باشد. مواد و روش ها: روش تحقیق این مطالعه از نوع نیمه تجربی است و جامعه ی تحقیق شامل دانشجویان دختر دانشگاه صنعتی شاهرود می باشد. که از این بین طبق جدول مورگان تعداد 450 نفر به صورت تصادفی برای ارزیابی اولیه انتخاب شده و بر اساس BMI و WHR تعداد 130 نفر به عنوان نمونه ی تحقیق مشخص شدند که از میان آن ها تعداد 70 نفر حاضر به همکاری شده و پس از انجام خون گیری (اندازه گیری آزمایشات خونی شامل FBS, TG, CHOL, LDL, HDL, ALT,AST بود) و سنوگرافی اولیه تعداد 43 نفر مبتلا به کبد چرب شناسایی شدند آن گاه این تعداد به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند ; که شامل 3 گروه 10 نفری و یک گروه 12 نفری بدین شرح بود: 1- گروه تمرینات تناوبی شدید (HIIT) + مکمل سینارکول؛ 2- گروه تمرینات تناوبی شدید (HIIT)؛ 3- گروه مکمل سینارکول و 4- گروه کنترل. پروتکل شش هفته مداخله برای گروه های تمرین تعریف و تنظیم شد. 1- گروه تمرینات تناوبی شدید (HIIT) و مصرف مکمل سینارکول : سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 1 الی 1:15 دقیقه ورزش تناوبی شدید در سالن ورزشی و با متوسط 75 الی 100 درصد حداکثر ضربان قلب و مصرف 1 واحد از مکمل سینارکول پس از هر وعده غذایی به فعالیت پرداختند؛ 2- گروه تمرینات تناوبی شدید (HIIT): سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 1 الی 1:15 دقیقه ورزش تناوبی شدید به مدت شش هفته در سالن ورزشی با متوسط 75 الی 100 درصد حداکثر ضربان قلب؛ 3- گروه مکمل سینارکول: مصرف 1 واحد مکمل سینارکول پس از هر وعده غذایی و 4- گروه کنترل: بدون هیچ مداخله. قابل ذکر است که به عنوان رعایت رژیم غذایی و اهمیت آن در مطالعات مربوط به کبد چرب غیر الکلی از آزمودنی ها درخواست شد تا در کل دوره ی مطالعه از غذای سرو شده در آشپزخانه دانشگاه صنعتی شاهرود استفاده کنند. شاخص های تن سنجی و آزمایشگاهی به صورت پیش و پس آزمون بعد از شش هفته تمرین و مصرف مکمل اندازه گیری شد و داده ها با استفاده از روش های آماری در سطح معنی داری 0.05>P آزمایش شدند. یافته ها: این مطالعه نشان داد که پس از شش هفته تمرینات تناوبی شدید (HIIT) و مصرف مکمل سینارکول تغییرات معنی داری در اکثر شاخص های آنتروپومتریکی BFM ، PBF ، FD ، WC ، FC ، Point و OD در گروه تمرین رخ داده است و تغییر معنی داری نیز در سطح سرمی SGPT در گروه تمرین و تمرین-مکمل نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. شاخص های خونی مانند، SGOT، TG، CHOL، HDL، LDL، FBS و تمام شاخص های آنتروپومتریکی در آماره های بین گروهی تغییرات معنا داری در طول شش هفته مداخله را نداشته اند. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که پس از 6 هفته تمرینات تناوبی شدید و مصرف روزانه ی سینارکول سبب کاهش چربی های شکمی و بدنی و آزمودنی ها و در کل بهبود نمره ی بدنی در گروه تمرینی و اکثر شاخص های آنتروپومتریکی در آزمودنی ها شد. اما هنوز درمان قطعی برای این بیماری معرفی نشده و نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه برای رسیدن به یک استراتژی سودمند جهت پیشگیری و سپس راهکار هایی جهت درمان است. در حال حاضر بهترین روش درمان و پیشگیری تغییر سبک زندگی شهری امروزه است.