چکیده: بیماری کبد چرب غیر الکلی یک شرایط بالینی است که، بوسیلۀ رسوب چربی در سلول‌های بافت کبدی مشخص می‌شود و شیوع آن به دلیل توسعه تکنولوژی، زندگی ماشینی، شهر گرایی، تن آسایی، رفاه مادی، مصرف بی رویۀ مواد غذایی و نهایتأ چاقی روز به روز در حال افزایش است. هدف از تحقیق حاضر بررسی شیوع کبد چرب غیر الکلی و ارتباط آن با شاخص‌های ترکیب بدنی در مردان سنین 45 تا 80 سال شرکت کننده در ورزش صبحگاهی شهرستان شاهرود بود. روش انتخاب آزمودنی‌ها بر اساس نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند بوده است. تعداد 80 مرد برای شرکت در مطالعه داوطلب شدند. افرادی که حداقل 3 روز در هفته در 3 سال گذشته در ورزش صبحگاهی شرکت کرده بودند و اینکه هیچ یک از علل بیماری کبد چرب غیر الکلی را نداشتند برای پژوهش انتخاب شدند. همچنین افرادی که داده‌های مربوط به فعالیت بدنی، پیکر سنجی و بیوشیمایی آنها ثبت نشده بود از مطالعه خارج شدند. در نهایت 49 مرد با میانگین سنی( 24/8±75/61 ) سال برای پژوهش انتخاب شدند. اطلاعات فردی شامل (سن، جنس، وضعیت تأهل، میزان تحصیلات، سابقه بیماری‌های غیر واگیر، سابقه جراحی، اسم داروهای مصرفی، وضعیت اعتیاد، وضعیت معلولیت، سطح فعالیت شغلی، میزان و نوع فعالیت بدنی) از طریق پر کردن پرسشنامه دموگرافیک و رژیم غذایی توسط پرسشنامه تکرر مصرف غذایی FFQ بدست آمد. پس از اندازه‌گیری آنزیم‌های کبدی و انجام سونوگرافی کبد، شاخص‌های تن‌سنجی (وزن بدن، نسبت دور کمر به باسن ( WHR)، شاخص توده بدن ( BMI) توده خالص بدن(LMB )، توده چربی و درصد چربی بدن و میزان متابولیسم پایه ( BMR) با استفاده دستگاه BODY COMPOSITION اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS 21 انجام شد، که برای نرمال بودن داده‌ها از آزمون کلموگروف اسمیرنف استفاده شد و میزان همبستگی بین شاخص‌های تن‌سنجی و کبد چرب غیر الکلی از روش ضریب همبستگی پیرسون محاسبه گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد که میزان شیوع کبد چرب غیر الکلی در مردان شرکت کننده در ورزش صبحگاهی 83/7% و افراد سالم 16/3% بودند، شدت بیماری در افراد مبتلا یکسان نبوده و 63/41% از مبتلایان کبد چرب درجه 1و 36/59% از آنان به کبد چرب درجه 2 مبتلا بودند و همچنین میزان آنزیم‌های کبدی همه این افراد در محدوده نرمال قرار داشت. با توجه به اینکه آزمودنی‌ها دارای یک برنامه تغذیه پر چرب بودند و همچنین 16/3% از افراد دارای کبد نرمال و تمامی افراد مبتلا در مراحل اولیه بیماری بوده و آنزیم‌های کبدی آنان نیز در محدوده طبیعی قرار داشت خود نشان دهندۀ تاثیر مثبت ورزش صبحگاهی منظم و مداوم بر جلوگیری از ابتلا و پیشرفت این بیماری در بین افراد شرکت کننده در ورزش صبحگاهی بوده است. در مطالعه حاضر بیماری کبد چرب غیر الکلی با WHR، BMI، وزن بدن، توده چربی و درصد چربی بدن ارتباط مثبت و معنادار داشت، بنابراین این شاخص‌ها به عنوان فاکتورهای پیش‌بینی کننده مستقل بیماری کبد چرب غیر الکلی در این مطالعه معرفی می‌شوند و در کار روزمره بالینی با آگاهی از مقدار این شاخص‌ها‌ می‌توان بروز استئاتوزیس را پیش‌بینی کرد و احتمالا این متغیرها می‌توانند نقش سایر عوامل متابولیک را نمایندگی کنند.