چکیده: شکستگی های طبیعی مسیرهای پیچیده ای برای عبور سیال ایجاد می کنند؛ که در نتیجه آن توصیف مخزن، عملکرد تولیدی مخزن و بازیافت کلی را تحت تأثیر قرار می دهد. در این مطالعه یکی از میادین جنوب غربی ایران، دارای سازند مخزنی شکاف دار طبیعی از جنس سنگ های کربناته مورد بررسی قرار می گیرد و سعی در ایجاد بهبود در توصیف موقعیت شکستگی ها می شود. پیش بینی جریان سیال همواره در این مخازن به دلیل عدم قطعیت بسیار زیاد حاصل شبکه شکستگی پیچیده و ناهمگن سنگ های کربناته چالش برانگیز بوده است. از این رو، نتایج حاصل از مدل سازی شکستگی ها می توانند به عنوان داده های ورودی جهت شبیه سازی جریان سیال استفاده کرد. مطالعه شبکه شکستگی ها برای پی بردن به چگونگی گسترش شکستگی ها و مدل سازی آن ها، اهمیت ویژه ای دارد. یکی از روش های مدل سازی شکستگی ها، مدل شبکه شکستگی مجزا است. در این روش می توان اطلاعات پیوسته را در مدل گسسته وارد کرد. در این پایان نامه، در مرحله اول با بهره از داده های شکستگی حاصل تفسیر نگار تصویری میدان مورد مطالعه، مدل شبکه شکستگی مجزا با حضور چاه های آموزش در محدوده مخزن ساخته می شود؛ اما به دلیل ماهیت پیچیده شکستگی ها، مدل های ساخته شده همواره با عدم قطعیت همراه هستند. شاخص قابلیت شکاف پذیری، با در نظر گرفتن مدول های الاستیکی و ارزیابی پارامترهای ژئومکانیکی، پتانسیل ایجاد و گسترش شکستگی در هر عمق را بررسی می کند . در مرحله بعد، با ارزیابی داده های پتروفیزیکی و محاسبه شاخص قابلیت شکاف پذیری در محدوده مخزن، تفکیک ناحیه مجدد شکستگی ها و شرطی کردن آن-ها به این شاخص در دستور کار قرار می گیرد. به این ترتیب سعی در ساخت مدلی مطلوب تر همراه با قطعیت بیشتر در تشخیص نواحی دارای شکستگی در چاه های فاقد نگار تصویری می شود. با مقایسه بازه های عمقی هم پوشانی دو مدل خام مرحله اول و شرطی شده به قابلیت شکاف پذیری با مدل ساخته شده از نتایج نگار تصویری که بیانگر موقعیت واقعی شکستگی هاست، این نتیجه حاصل شد که مدل ساخته شده با لحاظ کردن قابلیت شکاف پذیری، قادر به تشخیص نواحی دارای شکستگی با بهبود بالای %50 در اکثر موارد می باشد