چکیده: ویژگی‌های هندسی ناپیوستگی‌های توده سنگ از مهم‌ترین عوامل اثر گذار بر نرخ جریان سیال (نفت، آب و گاز)، مقاومت و پایداری توده سنگ و نیز نرخ نفوذ دستگاه TBM است. در بسیاری از مناطق امکان برداشت ناپیوستگی‌ها به دلیل عدم وجود رخنمون در سطح زمین وجود ندارد. در این حالت تنها راه برداشت اطلاعات هندسی شبکه ناپیوستگی‌ها، گمانه زدن در منطقه و بررسی ناپیوستگی‌ها در اعماق زمین است. گمانه‌ها بسیاری از اطلاعات موردنظر برای مدل‌سازی ازجمله، شیب و جهت شیب (درصورتی‌که حفاری به‌صورت ژئوتکنیکی انجام ‌نشده باشد) و طول اثر را در اختیار قرار نمی‌دهند. هدف اصلی در این پایان‌نامه، تخمین مدل هندسی شبکه ناپیوستگی‌های توده سنگ بر اساس کمترین اطلاعات حاصل از گمانه‌ها، یعنی چگالی خطی درزه‌داری است. به این منظور با استفاده از داده‌های سه منطقه سد مخزنی پارسیان، سد کارون4 و سد آزاد بر اساس اطلاعات مغزه‌های حفاری و برداشت سطحی، مدل‌سازی در پنج سطح از دقت انجام ‌شده است. برای مدل‌سازی ناپیوستگی‌ها، ابتدا در اولین سطح، از فراوانی کلی ناپیوستگی‌ها و به ترتیب در سطوح بعدی اطلاعات فراوانی هر دسته درزه، بازشدگی، شیب و جهت شیب و اطلاعات برداشت سطحی اضافه ‌شده است. درصد اعتبار مدل‌سازی بر اساس مقایسه‌ی بین شدت حجمی ناپیوستگی‌ها در مدل شبیه‌سازی شده و مدل مبنا صورت گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که با افزایش اطلاعات برداشت شده از شبکه ناپیوستگی‌ها، دقت مدل‌سازی افزایش می‌یابد. درصد خطا (اختلاف) هر سه منطقه‌ی مورد بررسی در مرحله اول 49-46، مرحله دوم 37-35، مرحله سوم 14-12، مرحله چهارم 12-10، مرحله پنجم 4-2 برآورد شده است. در سطح سوم از شبیه‌سازی نسبت به سطح چهارم تغییرات شدت حجمی و میزان اعتبار مدل به شدت افزایش می‌یابد که نشان دهنده حساسیت بیشتر اعتبار مدل‌سازی نسبت به طول اثر ناپیوستگی‌ها است. همچنین شیب و جهت شیب تاثیر چندانی بر روی شدت حجمی مدل نخواهد داشت.