چکیده: تونل سازی به روش چالزنی و انفجار با توجه به این که هزینه اولیه کم تری نسبت به روش های مکانیزه دارد بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. بدیهی است که این نوع روش تونل سازی همواره با ریسک قابل توجهی در معادن زغال سنگ مواجه است که اگر به خوبی مدیریت نشود می تواند باعث خسارات جانی و مالی جبران ناپذیر و همچنین طولانی تر شدن و افزایش هزینه آن شود. بنابراین با شناخت ریسک ها و مدیریت مناسب می توان با پاسخ به ریسک ها گامی مؤثر برای کاهش حوادث و بهینه سازی عملیات انفجار برداشت. در این پایان نامه با هدف شناسایی خطرات، ارزیابی، طبقه بندی ریسک ها می-توان با کنترل علل ریشه ای ریسک های اصلی، از وقوع آن ها جلوگیری کرد و یا شدت اثر آن را کاهش داد. با مطالعه تحقیقات گذشته و جمع آوری اطلاعات، ریسک های مربوط به تونل سازی به روش چالزنی و انفجار در معادن شرکت صنعتی و معدنی شمالشرق شناسایی شد. ریسک های اصلی و علل به وجود آورنده آن ها به نام رویدادهای نهایی، میانی و اساسی در قالب درخت خطا رسم شدند. رویدادهای نهایی مؤثر در ریسک تونل سازی به روش چالزنی و انفجار در 7 گروه پرتاب سنگ، لرزش هوا، لرزش زمین، دزد کردن چال، انفجار ناگهانی، وجود قطعات درشت و وجود قطعات بسیار ریز طبقه بندی شدند. میزان اهمیت هر یک از رویدادهای اساسی طی پرسشنامه ای از کارشناسان مربوطه نظرخواهی شد. برای وزن دادن به علل ریشه ای از تئوری فازی استفاده شد تا احتمال وقوع رویدادهای اساسی و میانی و در نتیجه رویدادهای نهایی به دست آید. سپس برای محاسبه شدت پیامد هریک از رویدادهای نهایی از روش تحلیل سلسله مراتبی دلفی فازی استفاده شده است. ماتریس ریسک برای رویدادهای نهایی تشکیل شد و نتایج نشان داد که بحرانی ترین ریسک مربوط به رویداد نهایی پرتاب سنگ است و پس از آن ریسک های دزد کردن چال، وجود قطعات درشت، انفجار ناگهانی، لرزش هوا، لرزش زمین و وجود قطعات بسیار ریز در رتبه های پایین تر قرار گرفتند. در ادامه پاسخ های مناسبی برای کنترل یا کاهش ریسک بیان شده است.