چکیده: در مطالعه حاضر، ارزیابی توسعه پایدار در معادن زیرزمینی زغال سنگ ارائه شده، که این ارزیابی را می توان به عنوان ارائه راهکارهای استفاده درست از منابع انسانی و طبیعی دانست که سبب کاهش هزینه‌ها در برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت می شود. به منظور دستیابی به اهداف این تحقیق، ابتدا مطالعات قبلی مورد بررسی قرار گرفته است و مهم ترین پارامترهای مؤثر بر توسعه پایدار در معادن زیرزمینی زغال سنگ مشخص شد. در ادامه پرسشنامه هایی، به منظور اهمیت هریک پارامترهای مؤثر بر توسعه پایدار در معادن زیرزمینی زغال سنگ تعیین شد و از متخصصان نظرخواهی شد. سپس به منظور تحلیل توسعه پایدار در معدنکاری زغال سنگ، نظرات کیفی متخصصان توسط روش آزمایشگاه ارزیابی و آزمون تصمیم گیری ((DEMATEL تجزیه و تحلیل شد. همچنین با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی دلفی فازی ((FDAHP وزن و اهمیت هر یک از پارامترهای مؤثر تعیین شد. در ادامه با استفاده از نتایج حاصل از دو روش مذکور سیستم طبقه بندی جدیدی ارائه شد. این سیستم که اندیس توسعه پایدار نامیده شده است (SDi) در مجموع به معادن زغالسنگ امتیازی از 10 تا 100 را اختصاص می دهد. سپس ارزیابی توسعه پایدار در معادن زیرزمینی زغال سنگ در 5 کلاس خیلی خوب، خوب، متوسط، ضعیف و خیلی ضعیف طبقه بندی می شوند. پس از ارائه سیستم طبقه بندی جدید، به منظور بررسی کارایی روش، اطلاعات سه منطقه معدنی از مجموعه معادن شرکت شمال شرق شاهرود شامل ملچ آرام تحتانی، زمستان یورت و اکلن 4 جمع آوری شد. در ادامه این معادن با استفاده از سیستم طبقه بندی امتیازدهی شده است. برای اعتبارسنجی نتایج حاصل از سیستم طبقه بندی ارائه شده از روش فلیپس نیز استفاده شد که مقایسه ها تطابق خوبی را نشان داد.