چکیده: در مطالعه حاضر، شناسایی، رتبه بندی و ارزیابی عوامل مؤثر بر ایمنی در تونل سازی با مطالعه موردی منطقه یک آزادراه تهران - شمال ارائه شده که این ارزیابی را می توان به‌عنوان ارائه راهکارهای مقابله با خطرات و آسیب ها در تونل سازی دانست که سبب کاهش هزینه های مستقیم و غیرمستقیم در برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلندمدت می شود. به‌منظور دستیابی به اهداف این تحقیق، ابتدا مطالعات قبلی مورد بررسی قرار گرفته است و مهم ترین پارامترهای مؤثر بر ایمنی در تونل سازی مشخص شد. در ادامه پرسشنامه هایی، به‌منظور درک اهمیت هر یک از پارامترهای مؤثر بر ایمنی در تونل سازی تعیین و از متخصصان نظرخواهی شد. به‌منظور اعتبارسنجی پرسشنامه ها از روش محاسبه ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که پایایی خوبی را برای پرسشنامه ها نشان می داد. سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی دلفی فازی (FDAHP) وزن و اهمیت هر یک از پارامترهای مؤثر بر ایمنی در تونل سازی تعیین شد. در ادامه با استفاده از نتایج حاصل از روش مذکور سیستم طبقه بندی جدیدی ارائه شد. این سیستم که اندیس ایمنی تونل سازی نامیده شده است (TSi) درمجموع به تونل ها امتیازی از ۱۰ تا ۱۰۰ را اختصاص می دهد. سپس ارزیابی ایمنی در تونل سازی در ۵ کلاس خیلی خوب، خوب، متوسط، ضعیف و خیلی ضعیف طبقه بندی می شوند. پس از ارائه سیستم طبقه بندی جدید، به‌منظور بررسی کارایی روش، اطلاعات تونل های دو قطعه B_۲ و AB_۱ از منطقه یک آزادراه تهران - شمال شامل تونل های ۶ (دابل آرک)، ۱-۷ چپ و ۱-۷ راست از قطعه AB_۱ و تونل های ۹ چپ، ۹ راست، ۱۱ دابل آرک، ۱۲ چپ و ۱۲ راست از قطعه B_۲ جمع آوری شد. در ادامه این تونل ها با استفاده از سیستم طبقه بندی امتیازدهی و با وضعیت عمومی تونل ها مقایسه شد که مقایسه ها تطابق خوبی را نشان داد.