چکیده: هدف نهایی در روش های ژئوفیزیک تفسیر و تعیین خصوصیات ساختارهای زمین شناسی از روی داده های اندازه گیری شده است، اما در حالت کلی تقریب ساختارهای زمین شناسی با مدل های فیزیکی بسیار مشکل است. معمولاً در روش های مدل سازی خصوصیات فیزیکی مانند چگالی یا خودپذیری مغناطیسی و خصوصیات هندسی مانند عمق مربوط به ساختار به عنوان پارامترهای مدل و اندازه گیری های ژئوفیزیکی به عنوان مفروضات (داده ها)، تلقی می گردند. با توجه به وجود ساختارهای رسوبی فراوان در ایران که اغلب از اهمیت اقتصادی بالایی برخوردارند (مانند تله های نفتی)، مدل سازی سنگ بستر در تفسیرهای تکمیلی از داده های گرانی سنجی و مغناطیس سنجی، می تواند اطلاعات ارزشمندی در اختیار مفسر قرار دهد. مدل سازی وارون ، یکی از جالب ترین ابزارهای عددی به منظور به دست آوردن تصاویر دوبعدی و سه-بعدی از ساختارهای زمین شناسی است. در این مطالعه از مدل سازی وارون غیرخطی داده های گرا نی سنجی و مغناطیس جهت تعیین توپوگرافی سنگ بستر استفاده می شود. در این فرآیند مدل-سازی، یک سنگ بستر عموما بوسیلة یک سری از بلوک های راست گوشة کنارهم چیده شده، مدل -شده و سپس ضخامت آنها محاسبه می شود. در ابتدا با استفاده از ابزار ریاضی سری تیلور مسأله غیر خطی به یک مسأله خطی در نزدیکی مدل اولیه تبدیل می شود. الگوریتم تهیه شده بر مبنای روش مارکوارت-لونبرگ، طی تکرارهای مختلف با مقایسه داده های واقعی و داده های مدل تعدیل یافته، مدل اولیه را بهبود می دهد. به منظور نشان دادن کارایی برنامه های رایانه ای ارائه شده، ابتدا مدل سازی وارون برای داده های مصنوعی بدون نوفه و حاوی نوفه صورت گرفت. در پایان مدل سازی روی قسمتی از داده های گرانی-سنجی و مغناطیس ابردژ در جنوب ورامین انجام شد که نتایج به دست آمده با دیگر مطالعات و زمین شناسی منطقه هم خوانی دارد.