چکیده: واقعیت مجازی حوزه ای نوین در هوش مصنوعی و یادگیری ماشین است و استفاده از آن در زمینه پزشکی، هوافضا و کسب و کار، پیشرفت چشمگیری داشته است. از جمله کاربردهای واقعیت مجازی در زمینه کسب و کار، می توان به پُرو مجازی یا آینه مجازی اشاره کرد. پُرو مجازی برای حل مشکلات موجود در حوزه پوشاک و پُرو لباس مطرح گردید. از جمله این مشکلات می توان به محدودیت در تعداد دفعات پُرو، عدم اجازه پُرو لباس های روشن از سوی فروشنده و سختی پُرو لباس از جانب خریدار اشاره کرد. الگوریتم های پرو مجازی به دو دسته دوبعدی و سه بعدی تقسیم می شوند. روش های دوبعدی خروجی مناسبی ندارند و در انتقال بافت لباس ضعیف عمل می کنند. از طرفی روش های سه بعدی حالت پویانمایی دارند. تهیه یک داده سه بعدی بدون نقاط پرت، ایجاد یک رویه درست، حذف ناحیه سر و گردن از مدل سه بعدی، استفاده از توصیفگر مناسب و حفظ بافت لباس از دیگر چالش های پیش رو در حوزه پرو مجازی سه بعدی هستند. در این رساله روشی پیشنهاد شده است که مستقیما به پردازش مدل سه‌بعدی مشتری و لباس می پردازد. در طرح پیشنهادی، ابتدا مدل سه‌بعدی لباس و مشتری توسط دوربین کینکت تهیه می شود. سپس، با استفاده از توصیفگر لاپلاس-بلترامی، مدلی به دست می آید که در آن مشتری لباس را برتن خود می بیند. این مهم از طریق تغییر اندازه مانکن و نیز نگاشت سه بعدی ایجاد می شود. همچنین، الگوریتمی برای تخمین اندازه مشتری معرفی شده است که در خرید نهایی مشتری، مفید واقع است. بر اساس مقایسه بصری و نظرسنجی، خروجی پرو مجازی پیشنهادی در مقایسه با روش‌های گذشته موفق تر است چرا که برخلاف روش های دوبعدی پیشین، در انتقال بافت لباس به خوبی عمل کرده است و خروجی الگوریتم حالت پویانمایی ندارد.