چکیده: انتقال وفقی داده ها شیوه ای نوید بخش برای افزایش بازده طیفی در یک شبکه مخابراتی بی سیم روی کانال های دارای محوشدگی می‌باشد. در سیستم های با ارسال وفقی ، پارامترهای ارسال نظیر اندازه منظومه ، توان ارسالی و نرخ کدینگ کانال ، متناسب با کیفیت کانال تغییر می‌یابند که این امر موجب افزایش بازده طیفی متوسط بدون اتلاف توان و یا از دست رفتن احتمال خطای نمادها می‌گردد. از سوی دیگر طرح های مختلف شبکه های مخابراتی مشارکتی با ایجاد یک شبکه چند-ورودی چند-خروجی مجازی و در نهایت پدید آوردن چندگانگی فضایی موجب بهبود چشمگیر ناحیه تحت پوشش و همچنین افزایش ظرفیت شبکه می‌گردد. این پایان نامه به مزایای استفاده از مدولاسیون وفقی از لحاظ احتمال خاموشی و همچنین بازده طیفی متوسط شبکه های مخابراتی مشارکتی می‌پردازد. به ویژه تمرکز اصلی به بررسی عملکرد مدولاسیون وفقی در شبکه های مشارکتی با رله تقویت – ارسال ، شبکه های مشارکتی با رله دیکد- ارسال و همچنین شبکه های مشارکتی با رله ترکیبی-دیکد-تقویت-ارسال روی کانال با محو شدگی رایلی اختصاص یافته است. رابطه بسته ای برای احتمال خاموشی و بازده طیفی متوسط هر یک از شبکه های ذکر شده بدست آورده می‌شود و در نهایت با استفاده از نتایج عددی مقایسه ای بین عملکرد شبکه های مختلف صورت می‌پذیرد.