چکیده: افزایش تعداد بارهای غیرخطی و وجود اینورترها در نزدیکی مصرف کننده ها، میزان هارمونیکهای ولتاژ و جریان را بشدت افزایش داده و کیفیت توان را مورد مخاطره قرار می دهد. عدم توجه به هارمونیک ها باعث افزایش تلفات موتور و ترانسفورماتورها و آسیب به ایزولاسیون آنها و ایجاد خطا در تجهیزات اندازه گیری و کاهش طول عمر مفید تجهیزات الکتریکی می شود. برای بهبود وضعیت هارمونیکی و واقع شدن در محدوده مجاز تعیین شده از سوی مراجع معتبر همانند استاندارد IEEE Std 519-1992 از راهکارهایی بهره گرفته می شود که استفاده از فیلترهای پسیو از آن جمله می باشد. در این پایان نامه سعی در ارائه ی مدلی از فیلترهای پسیو با توجه به تحقیقات انجام شده و مروری بر کارهای انجام گرفته در رابطه با بهینه سازی عملکرد فیلترهای پسیو شده است و پس از آن اقدام به طراحی بهینه المان های یک فیلتر RLC با استفاده از الگوریتم ژنتیک و ارائه ی یک فیلتر بهینه از نظر قیمتی و ابعاد و تلفات و قدرت کاهش هارمونیک ها گرفته شده است به شکلی که با انتخاب پارامترهایی مناسب، عملکرد سیستم هرچه بیشتر در محدوده ی کنترل ما قرار گرفته و رفتار آن قابل پیش بینی باشد و پس از آن سعی در معرفی یک ساختار جدید برای سرکوب کردن هر چه بیشتر هارمونیک ها و کاهش THD شده است. ساختاری که بدون افزایش غیر منطقی اندازه و دقت المان ها که موجب افزایش قیمت آنها می گردد، موجب حذف هرچه بیشتر هارمونیک ها در حوزه ی فرکانس های نزدیک فرکانس کاری می گردد و عملکرد دقیق تری برای سیستم به همراه دارد.