چکیده: برخورد قطره با سطح جامد، پدیده ای است که به طور فراوان در طبیعت رخ می دهد و در موارد زیادی حائز اهمیت است وکاربردهای صنعتی فراوانی در زمینه های مهندسی مدرن و پزشکی دارد. در مطالعه ی حاضر، به بررسی تجربی برخورد قطره ی آب با سطح مسی با در نظر گرفتن اثرات حرارتی پرداخته می شود. اثرات پارامترهای موثر مانند جنس سطح برخورد، ارتفاع قطره از سطح، سرعت برخورد و اثرات حرارتی برخورد بر رفتار قطره در حین پخش شدن و جمع شدن مورد مطالعه قرار می گیرد. در نهایت به محاسبه ی قطر تماس بی بعد، شار حرارتی، انتقال حرارت کل جذب شده توسط قطره و اثرات خنک کننده می پردازیم. قطره ی آب در سرعت های برخورد 0.352، 0.761، 1.272، 1.459 و 1.609 متر بر ثانیه بر روی سطح مسی با دماهای متفاوت 35.1، 44.9، 55.2، 65 و 79.8 درجه ی سانتی گراد برخورد می کند. بررسی آزمایشگاهی حاضر نشان می دهد با در نظر گرفتن دمای ثابت برای سطح مسی، چنانچه عدد وبر برای لحظه ی برخورد افزایش یابد، قطرهای تماس بی بعد نیز افزایش می یابند در حالیکه زمان رسیدن به ماکزیمم قطر پخش شدن اندکی کاهش می یابد. همچنین هنگامی که قطره ی آب با سطح مسی گرم برخورد می-کند، ماکزیمم مقدار شار حرارتی در لحظات اولیه ی برخورد صورت می گیرد و با گذشت زمان از مقدار شار حرارتی کاسته خواهد شد. همچنین با افزایش دمای اولیه ی سطح، مقدار شار حرارتی نیز افزایش پیدا می کند. همچنین مشاهده می شود در عدد وبر ثابت با افزایش دما، ماکزیمم قطر پخش شدن اندکی افزایش می یابد، در حالیکه ماکزیمم قطر جمع شدن به طور قابل توجهی کاهش می یابد که به دلیل کاهش ویسکوزیته لایه نازک مایع روی سطح گرم می باشد.