چکیده: کار حاضر به بررسی اثربخشی جاذب های دینامیکی به کار رفته برای تیر اولر-برنولی، با تکیه گاه های ساده، که تحت تأثیر بار نقطه ای متناوب و یا بار درحال حرکت است می پردازد. در این کار از جاذب های دینامیکی مختلفی استفاده شده است: الف) جاذب دینامیکی دو-المانه، شامل: جرم، یک فنر خطی و یک فنر غیرخطی؛ ب) جاذب دینامیکی دو-المانه، شامل: جرم، یک فنر غیرخطی و یک دمپر ویسکوز؛ ج) جاذب دینامیکی سه- المانه، شامل: جرم، یک فنر خطی، یک فنر غیرخطی و دمپر ویسکوز. برای حل معادلات دیفرانسیل حاکم بر آنها، از تکنیک ساده ای استفاده شده است. در ابتدا معادلات حاکم بر سیستم استخراج شده، بی بعد گردیده و با تغییر متغیر مناسب و استفاده از روش گلرکین، معادلات به فرم کلی یک معادله ی ماتریسی درآمده اند. درنهایت با استفاده از روش تحلیلی مقیاس های چندگانه، به حل مسئله پرداخته شده است. تشدید های اصلی و سوپرهارمونیک مورد مطالعه قرار گرفته و نمودارهای پاسخ فرکانسی ترسیم گشته اند و برای جاذب سه-المانه، در حالت تشدید سوپرهارمونیک، اثر پارامتر های مختلف، بر روی منحنی پاسخ فرکانسی بررسی شده و همچنین تأثیر مقدار و محل نیروی تحریک، بر روی مکان بهینه ی جاذب بررسی شده است.