چکیده: چکیده سرریز کلید پیانویی، نوعی سازه ی هیدرولیکی است که از جهات مختلف از جمله اندازه گیری جریان در کانال ها، تغییر رژیم جریان در کانال ها و کنترل سیلاب مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از مهم ترین مزیت-های سرریزهای کلید پیانویی نسبت به سرریزهای خطی، بهبود ظرفیت انتقال جریان از طریق افزایش طول تاج و درنتیجه افزایش طول آبگذری در یک عرض ثابت ساختگاه و بدون افزایش بار آبی بالادست می باشد. به طور کلی، افزایش طول تاج در عرض ثابت ساختگاه سرریز، منجر به افزایش تعداد سیکل کلیدها خواهد شد که این امر موجب تشدید اثر منفی استغراق موضعی کلید خروجی و کاهش طول موثر عبور جریان از روی تاج سرریز می گردد و این مسئله تنها موجب افزایش هزینه ها در ساخت سرریز و عدم صرفه اقتصادی در طراحی می شود. هدف از انجام تحقیق حاضر، مدل سازی عددی جریان و بررسی اثر تغییرات همزمان تعداد سیکل و زاویه ی سرریز بر روی ضریب عبوردهی جریان با تلاش در ثابت نگه داشتن طول کل تاج سرریز و سایر پارامترهای هندسی از جمله ارتفاع سرریز، نسبت عرض کلید ورودی به کلید خروجی، شیب سطوح شیبدار بالادست کلید ورودی و پایین دست کلید خروجی و همچنین عرض دهانه ی سرریز (ساختگاه سرریز) برای تمامی مدل ها می باشد. هدف از ثابت در نظر گرفتن سایر پارامترهای هندسی در تمامی مدل ها، ایجاد شرایط برابر در کلیه مشاهدات به منظور بررسی هرچه دقیق تر اثرات تغییر تعداد سیکل و زاویه ی سرریز بر ضریب عبوردهی جریان و همچنین دستیابی به بهترین نتیجه (بیشترین ضریب عبوردهی جریان) با صرف هزینه ی برابر (ثابت بودن طول تاج سرریز در همه ی مدل ها) می باشد. پس از بررسی های صورت گرفته مشخص گردید، افزایش زاویه ی سرریزکلید پیانویی در یک طول ثابت برای تمامی مدل ها موجب افزایش ضریب عبوردهی جریان می شود در حالی که با افزایش تعداد سیکل در یک طول ثابت برای تمامی مدل ها به دلیل کاهش مساحت آبگیر کلید ورودی، افزایش انقباض خطوط جریان و درپی آن تشدید استغراق موضعی در کلید خروجی، ضریب عبوردهی جریان کاهش چشمگیری خواهد داشت همچنین در بین تمامی سرریزهای مدل سازی شده در تحقیق حاضر، سرریز ATPK135-2 به عنوان مدل برتر شناخته شده و توانست ضریب عبوردهی جریان را نسبت به حالت خطی (بدون انحنا) سرریز کلید پیانویی PK1/0 به میزان 47 درصد افزایش دهد.