چکیده: نیروی درگ یا پسا، همواره یکی از عوامل مهم در طراحی و ساخت وسایل نقلیه دریایی بوده است.کاهش نیروی درگ سبب صرفه جویی در مصرف انرژی و به تبع آن کاهش آلودگی می شود. در طی دهه‌های اخیر روش‌های گوناگونی از جمله استفاده از رنگ‌های آبگریز، محلول‌های پلیمری ، حفره هوا، فیلم‌هوا و پوشش‌های تطبیقی برای کاهش نیروی درگ بکار برده شده که همگی علاوه بر مزایا، معایبی نیز دارند. از جمله روش‌های نوین در کاهش درگ، تزریق میکرو-نانوحباب می باشد که نیاز به بررسیهای بیشتر در خصوص اثرات آن بر حرکت شناورها است. در‌ این پژوهش ضمن بررسی فعالیت های انجام شـده در زمینه کاهش پدیده‌ی نیروی درگ، به بررسـی تزریق میکرو-نانو حباب و مکانیزم حاکم بر این پدیده و قیاس بین ‌آب حاوی میکرو-نانو حباب و آب ‌معمولی در کاهش درگ بر روی یک شناور پرداخته شده است. طبق نتایج بدست آمده، آب حاوی میکرونانو حباب باعث کاهش نیروی درگ می‌شود که مقدار آن در سرعت های مختلف بین حدود 4% الی 62% متغیر است.در ادامه به مدلسازی عددی محاسبه ضریب درگ شناور در سرعت های جریان 0.5 متربرثانیه و 1 متر برثانیه و تطبیق آن با مدل ازمایشگاهی پرداخته شده است که به ترتیب با حدود 7 و 15 درصد ‌خطا، مدلسازی مطلوبی رقم خورد.