چکیده: سالانه در جهان حجم زیادی لاستیک فرسوده بر محیط‌زیست تحمیل می‌گردد که این امر مشکلات زیست‌محیطی بسیار زیادی به وجود می‌آورد. تاکنون تحقیقات متعددی جهت بررسی تأثیر خرده لاستیک‌ها در صنایعی مانند، جاده‌سازی، ساختمانی، خودروسازی، صنایع دریایی، ورزش، دامداری و کشاورزی و آب‌رسانی صورت گرفته است. باوجوداینکه مزیت استفاده از لاستیک اعم از خردشده یا نشده در بهبود خواص خاک به‌طورکلی به اثبات رسیده است اما تحقیقات در زمینه‌های مختلف همچنان ادامه دارد. در این مطالعه با مدل‌سازی فیزیکی ستون‌های شنی مخلوط شده با درصدها و سایزهای مختلف خرده لاستیک در آزمایشگاه، تأثیر این اختلاط‌ها بر رفتار و ظرفیت باربری ستون‌های شنی و بهترین درصد اختلاط خرده لاستیک موردبررسی قرار گرفت. در مرحله نخست آزمایشات اولیه به‌منظور شناخت خصوصیات مصالح مورداستفاده صورت گرفت که این آزمایش‌های اولیه شامل آزمایش تعیین وزن مخصوص حداقل و حداکثر، چگالی دانه‌های جامد و آزمایش دانه‌بندی به‌منظور پی بردن به توزیع اندازه دانه‌ها در نمونه خاک و غیره بود و در مرحله دوم جهت یافتن میزان چسبندگی و اصطکاک داخلی آزمایش‌هایی توسط دستگاه برش مستقیم جعبه بزرگ‌ صورت گرفت تا مقاومت برشی اختلاط‌ها موردبررسی قرار گیرد و در پایان به‌منظور شبیه‌سازی شرایط بارگذاری و تأمین شرایط مدل‌سازی فیزیکی با مقیاس نیمه واقعی، از یک دستگاه مدل‌سازی فیزیکی بزرگ‌مقیاس که قابلیت بارگذاری‌های استاتیکی، دینامیکی دارد و مورداستفاده قرار گرفت. نتایج آزمایش‌ها نشان داد که با افزودن خرده لاستیک سایز متوسط تا 40 درصد، ظرفیت باربری ستون شنی تا حدود 17 درصد افزایش پیداکرده است و با افزایش خرده لاستیک بیش از 40 درصد شاهد کاهش ظرفیت باربری بودیم. افزودن خرده لاستیک بیش از این مقدار به مخلوط، به علت کاهش رفتار اصطکاکی دانه‌های شن با یکدیگر رفتار مصالح به سمت مصالح الاستیک رفته و این مسئله باعث کاهش ظرفیت باربری می‌شود؛ بنابراین بهینه‌ترین ظرفیت باربری ستون شنی حاوی خرده لاستیک نسبت به ظرفیت باربری ستون شنی بدون خرده لاستیک، اختلاط 40 درصد خرده لاستیک سایز متوسط می‌باشد که در اختلاط 40 درصد خرده لاستیک سایز متوسط، در 20 میلی‌متر نشست ستون شنی حدود 76 درصد، در 40 میلی‌متر نشست حدود 51 درصد و در 60 میلی‌متر نشست حدود 17 درصد افزایش ظرفیت باربری را شاهد بودیم.