چکیده: شمع هایی که علاوه بر انتقال بار سازه ای به خاک برای برداشت انرژی زمین گرمایی کم عمق مورد استفاده قرار می گیرد، تحت عنوان شمع حرارتی شناخته می شود. رفتار یک شمع حرارتی تحت بارگذاری های مختلف به دلیل فعل و انفعالات حرارتی و مکانیکی متفاوت است. در این مطالعه با استفاده از مدل سازی فیزیکی، یک شمع حرارتی در ماسه ی خشک فیروزکوه مدل شده است. ظرفیت باربری در دو حالت کلی شمع قرار گرفته بر روی بستر تراکم ناپذیر و مهار شده در دو انتها با یکدیگر مقایسه شده اند و برای هر یک از این دو حالت تراکم نسبی 48% و 85% و تغییرات دمایی T = 17 C و T = 30 C به عنوان متغیر درنظر گرفته شده است. در طول آزمایش دمای خاک، دمای شمع، جابجایی سر و نوک شمع و کرنش های به وجود آمده در شمع برداشت شده است؛ این پارامترها برای محاسبه پروفیل دمایی، تنش های حرارتی شمع، تنش های برشی جدار و ظرفیت باربری شمع مفید هستند. نتایج نشان می دهد افزایش تراکم نسبی و درجه حرارت هر یک باعث افزایش تنش های حرارتی و ظرفیت باربری می گردد. همچنین حالت مهار شده در دو انتها به دلیل آزاد نبودن سر شمع تنش های حرارتی بیشتری نسبت به حالت قرار گرفته بر روی بستر تراکم ناپذیر گرفته است. مینیمم افزایش ظرفیت باربری 10% برای حالت قرار گرفته بر روی بستر تراکم ناپذیر با تراکم نسبی 48% و T = 17 C بدست آمده است؛ همچنین ماکزیمم افزایش ظرفیت باربری 21% برای حالت مهار شده در دو انتها با تراکم نسبی 85% و T = 30 C بدست آمد.